پرویز ثابتی شخصا دستور شکنجه می داد

درست است که تلاش های رسانه ای زیادی برای تطهیر رژیم سفاک پهلوی انجام می شود و مزدوران خارج نشین با پیاده نظام داخلی خود سعی دارند با تحریف تاریخ، به سانسور جنایت های خاندان پهلوی پرداخته و یک چهره دموکرات و مردم سالار را به طاغوت پهلوی نسبت دهند و جای جلاد و شهید را عوض کنند اما در این میان نمی توان از تاریخ شفاهی و روایت برخی از مبارزان انقلابی گذشت؛ افرادی که با اظهارات و روشنگری های خویش وجه تاریک خاندان پهلوی را به مخاطب نشان داده و پرده از جنایت های آنان در قبال مردمی که موافق راه و رسم آنها نبودند، برمی دارد.

به گزارش مجله عصر نو، بنابر اسناد تاریخی، مقابله با اراده مردم بعد از سال 1343 به اوج خود رسید. درست زمانی که طیف گسترده ای از مردم کم و بیش از طریق اطلاعیه ها و سخنرانی های افشاگرانه بنیان گذار انقلاب اسلامی با روح الله الموسوی الخمینی آشنا شده و نام ایشان را از مبارزان و مخالفان شنیدند و بذر انقلاب را میان افکار عمومی کاشتند. البته در این سو نیز بیم و هراس شاه و ایادی آن افزایش یافت و دست به کشتار مردم زدند و امام خمینی(ره) را تبعید کردند اما این پایان کار نبود و محمدرضا پهلوی پس از ترور حسنعلی منصور، نخست وزیر وقت با پایان ماموریت سرلشکر حسن پاکروان از ریاست ساواک، تغییراتی را در این سازمان انجام داد و به این ترتیب سرکوب و خشونت توسط اعضای سازمان اطلاعات و امنیت کشور افزایش یافت و سپهبد نعمت الله نصیری که فردی خشن و بی رحم بود به ریاست ساواک منصوب شد ودراین دوره شاهد اوج گیری برخورد با مخالفان، حبس، شکنجه، تبعید، از میان بردن منتقدان و اختناق در رژیم پهلوی بودیم.

به رغم این که عده ای در تلویزیون های لندن نشین ــ که عمرشان کفاف نداد تا بارور شدن انقلاب اسلامی را ببینند ــ سعی داشتند این چهره پهلوی را تطهیر کنند اما بنابر گواه تاریخ، انتشار امواج مخالفت مردم ایران با رژیم پهلوی در رسانه های دنیا موجب شد تا سازمان های بین المللی در اقدامی نادر به تحقیق و تفحص در این باره بپردازند تا این که سازمان عفو بین الملل در 4 آذرماه 1355 گزارشی را از نقض گسترده حقوق بشر توسط رژیم پهلوی منتشر کرد و محمدرضا پهلوی و سازمان اطلاعات و امنیت(ساواک) رامتهمان اصلی این پرونده دانست و در ادامه این گزارش توسط نشریات و جراید مختلف جهان به سمع و نظر افکار عمومی رسید و تشت رسوایی شاه پرستان را از پشت بام انداخت، گزارشی که می تواند دروغ بودن تولیدات خبری رسانه های آن ور آبی که نان خور اپوزیسیون هستند را افشا کند.

در همین راستا و در ایام الله فجر انقلاب اسلامی جام جم سراغ یکی از مشهورترین مبارزان علیه رژیم مرتجع پهلوی رفته تا با روایت ایشان با شکنجه گاه ساواک آشنا شویم.  عزت الله مطهری(عزت شاهی) که نام خانوادگی اش را به مطهری تغییر داد به بازگویی خاطراتش از زندان های رژیم پهلوی پرداخت. وی خاطراتش از زندان مخوف ساواک را به صورت کتاب نیز منتشر کرده است . این گفت وگو، به نقش پرویز ثابتی از معروف ترین چهره های ساواک پرداخته که در ادامه مشروح آن از دیدگان شما می گذرد.

درخصوص انقلاب سال57 نقطه نظرات متفاوتی وجود دارد،به عنوان اولین سوال بفرمایید با توجه به این که چهار دهه ازانقلاب اسلامی می گذرد، تحلیل شما از این انقلاب چیست؟ اگربه گذشته برمی گشتید بازهم دراین روندمبارزاتی شرکت می کردیدیا خیر؟

هر کس نوعی جهاد دارد؛ برخی گذشته ها را ندیدند و عده ای هم آن را فراموش کرده اند اما همه آنها هم نسل جدید و هم نسل قدیم وقتی نارسایی های کنونی حوزه سیاست و اقتصاد را می بینند ابراز ناراحتی کرده و این طور احساس می کنند که وضعیت در گذشته بهتر بود در حالی که اگر قیمت آن زمان را با الان واقعا مقایسه کنید، متوجه می شوید که تورم الان خیلی بالاتر از آن زمان نیست، منتها آن زمان مردم قانع بودند و سیستم اطلاع رسانی به این صورت نبود که مردم در جریان همه امور قرار بگیرند و تقریبا از دنیا بی خبر بودند چون تلویزیون مسایل اقتصادی و زندگی را مطرح نمی کرد و مردم خودشان را با جاهای دیگر مقایسه نمی کردند و به همان زندگی که داشتند قانع بودند اما الان شرایط فرق کرده است. پیش بینی هم می شد که زمانی خواهد آمد که اگر دست در بینی خود کنید در آمریکا متوجه می شوند و هر اتفاقی آنجا بیفتد دو دقیقه بعد شما در ایران می فهمید اما کسی این حرف ها را قبول نمی کرد. امکانات دیجیتالی سطح توقع مردم را از نظر رفاهی بالا برده است. قبل از انقلاب اکثر کسانی که ازدواج می کردند یک اتاق داشتند. ما هم همین طور بودیم و هر فرزندی که ازدواج می کرد در یک اتاق خانه پدری ساکن می شد. اگر صادقانه مقایسه کنند با تمام مشکلات و تحریم هایی که اکنون وجود دارد ما پیشرفت خوبی کرده ایم و زندگی خوبی داریم. با این که در تحریم هستیم، این طور در علم پیشتاز هستیم. می گفتند ایرانی ها نمی توانند یک آفتابه بسازند در حالی که الان موشک می سازیم و اگر دست ما از نظر مادی و این مسایل تحریمی باز بود، از بسیاری کشورها پیشرفته تر بودیم. نظر من این است که اگر شرایط آن زمان ایجاد شود و خفقان باشد دوباره همان مسیر را می رویم هر چند که الان پیر شدیم و نمی توانیم کاری کنیم، ولی با این حال اگر به عقب برگردیم همان کار را با تجربه بیشتری انجام می دهیم. 

اشاره داشتید آن زمان همه دنیا با ما مخالف بودند و الان نیز این روند ادامه دارد؛ دستاورد انقلاب چه بوده است؟
آمریکا و اروپا در زمان شاه فقط نفت و معادن ما را می خواستند و جلوی پیشرفت مان را می گرفتند و ما را نوکر می دانستند و در حد لقمه ای به ما می دادند اما الان همه نوع امکانی وجود دارد و از نظر علمی، تولیدی، اقتصادی و … پیشرفت کردیم و اصلا قابل مقایسه با گذشته نیست و هر کسی با وجدان خود خلوت کند و صادقانه حرف بزند، این مسایل را درک می کند. 

بزرگ ترین دستاورد انقلاب اسلامی را چه می دانید؟
همین گفت وگوی من و شما یکی از این دستاوردهاست و آزادی بیان وجود دارد. سابق، این مسایل را نداشتیم حتی وقتی ما می خواستیم نزد پدر و مادرمان اسم شاه را ببریم، جرات نداشتیم چیزی بگوییم و اعلی حضرت شاهنشاه آریامهر می گفتیم. اما الان آزاد هستیم و فضای باز سیاسی وجود دارد تا جریانات و گروه های مختلف سیاسی به حکومت اعتراض کنند؛ اگر این آزادی در زمان شاه وجود داشت زودتر از اینها می رفت. ساواک به پدر و مادر بچه هایی که دستگیر می شدند، می گفت اینها فاسد شده اند و آنها فکر می کردند فرزندان شان درگیر مواد مخدر شده یا به سمت فساد و فحشا رفته اند. لذا وقتی بعضی از والدین بعد از شش ماه یا یک سال ملاقات می رفتند از بچه های شان علت گرفتاری را می پرسیدند و متوجه می شدند که جرم شان طرفداری از آقای خمینی یا پخش اعلامیه است.

نوع همکاری تان با مجاهدین چطور بود؟ ارزیابی شما از رویه مبارزاتی آنها چیست؟ 
بهترین چیزی که می توانم درباره مجاهدین بگویم، این است که آنها صادق نبودند و آنچه بودند را به مردم نمی گفتند و واقعا تعبیر منافق، شایسته آنهاست. ادعای مذهبی بودن می کردند اما مذهب آنها التقاطی و مارکسیستی بود. امام زمان(عج) را قبول نداشتند و می گفتند رهبران مبارزه هر زمان، امام آن زمان و پیشوای آن زمان است؛ مثلا در اسلام دزدی از بانک امری خلاف است ولی آنها معتقد بودند از مردم سرقت نمی کنیم بلکه به دولت ضرر می زنیم.

با این تفاسیر دنبال انقلاب اسلامی نبودند؟
بله. تاکید داشتند که مردم نباید اصل مطلب را بفهمند، زیرا در این صورت با افکار، اصل دیدگاه و ایدیولوژی ما آشنا می شوند و به ما کمک نمی کنند. امام خمینی(ره) هم پس از جلسات متعددی که به اصرار آقای دعایی با اعضای منافقین داشتند خطاب به آنها گفتند: «خدانگهدار»! اصرار داشتند دیدگاه های خود را مطرح کنند اما امام راحل نپذیرفت و از امام نقل قول است که ایشان خطاب به مجاهدین گفتند: ایدیولوژی شما مارکسیست و دیدگاه های تان چپ است و در نهایت امام خمینی(ره) حاضر نشد آنها را تایید کند و حتی خیلی ها سعی کردند در خصوص اعدام اعضای عالی رتبه این گروهک، فتوا یا اعلامیه ای از امام بگیرند تا مانع مجازات آنها شوند ولی امام(ره) به خاطر همین عقاید التقاطی آنها، مداخله ای در این زمینه کرد. 

با کدام یک از شخصیت های این گروهک در تعامل بودید؟
قبل از سال 50 با اینها نبودم و با حزب ملل، حزب الله و موتلفه کار می کردم، ضمن این که خودمان هم چند گروه داشتیم و یک اقداماتی را به صورت متفرقه انجام می دادیم تا این که بعد از سال 50 با اینها ارتباط گرفتم و بیشتر با اعضای کادر دوم نظیر وحید افراخته و محمد یزدانیان و … ارتباط داشتم اما بعد از گذشت پنج شش ماه به مشی آنها اعتراض کردم و به اختلاف خوردیم ولی فهمیده بودند که من تنها نیستم و با آخوندها و بازاری ها در تماسم و ارتباطاتی دارم. پس می خواستند کاری دست من بدهند تا دستگیر و اعدام شوم و از مرده من استفاده کنند، لذا انجام یک سری عملیات مثل ترور شعبان بی مخ، انفجار در هتل شاه عباس و ماشین شهربانی اصفهان، انفجارهای ششم بهمن سال 51 -که به مناسبت دهمین سالگرد انقلاب سفید انجام شد-را به ما محول کردند و آنها را انجام دادیم تا بلکه دستگیر شوم اما قسمت نشد. 

با توجه به شناختی که از این جریان داشتید، ریشه اقدامات تروریستی آنها در به شهادت رساندن شخصیت های تراز اول نظام را در چه می دانید؟ 
اعضای سازمان منافقین مبارزه سال57 راقبول نداشتند ومی گفتنداین کاررفرمیستی است وکار انقلابی نیست.مبارزه آن است که حکومت را به زور کسب کنی نه با تظاهرات.مساله دیگرشان هم این بودکه می گفتند اینهاصلاحیت رهبری جامعه را ندارند. 

به خاطر همین بمب گذاری حزب را انجام دادند؟
بله، ناشی از همین عقیده بود و مدعی این بودند که ما باید در راس حکومت باشیم. حتی به اقدامات امام خمینی(ره) و سخنرانی های روشنگرانه ایشان هم اعتراض داشتند و می گفتند این حرف ها چه فایده ای دارد و رییس جمهور آمریکا یا شوروی در سال فقط دو سه بار سخنرانی می کنند و حرف هایشان توسط سازمان سیا و سرویس های جاسوسی کنترل می شود. غرض اصلی و فشارهای آنها از این منظر بود که توقع داشتند حکومت را به آنها تحویل دهند و در همین راستا در انتخابات مربوط به رای گیری جمهوری اسلامی که نتیجه 99درصدی داشت دخالت نکرده و آن را محکوم و تحریم کردند اما وقتی استقبال مردم از رای گیری را دیدند برای انتخابات ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی کاندیدا معرفی کردند.

در حالی که نظام جمهوری اسلامی را قبول نداشتند با وجود این آقای بهشتی و دیگران سعی کردند این مواضع را نادیده گرفته و با آنها وارد درگیری علنی نشوند. حتی سعی کردند امتیازاتی به آنها بدهند، بلکه به راه بیایند حتی امام خمینی(ره) آنها را نصیحت کرده و خطاب به آنها گفتند که مثل بقیه مردم سلاح ها را تحویل و حزب تشکیل دهید و وکیل به مجلس بفرستید و در انتخابات شرکت کنید. 
اگر در انتخابات به وسیله مردم در راس قرار گرفتید من نیز کنار شما قرار می گیرم اما نهایتا به این نتیجه رسیدند که نمی توانند با امام راحل کنار بیایند و در ادامه از 30خرداد61 تصمیم به برخورد مسلحانه گرفتند و به این ترتیب جرم آنها برای نظام مسلم شد و از همین رو اقدام به برخورد و دستگیری آنها کرد. به اعتقاد من، گروه فرقان هم نوچه اینها بودند و از آن زمان که اینها مشغول کار شدند، گروه فرقان هم تمام شد. منتها گروه فرقان را ردیف کردند که بگویند ما نیستیم. آنها دشمن شما هستند و شما را از بین می برند و اگر کوتاه نیایید، همه شما را از بین خواهند برد. 

عنوان کردید شرایط الان نسبت به گذشته متفاوت است اما برخی مردم معتقدند در گذشته فساد و رشوه نبود اما الان هست؛ نظر شما در این خصوص چیست؟
جوانان و توده مردم از گذشته خبر ندارند و پدر و مادرها که زمان گذشته و فسادهای آن زمان را دیده اند باید واقعیت را به جوانان بگویند. آن زمان خیلی بدتر از وضعیت کنونی بود با این که جمعیت مثل الان نبود اما فساد، بدحجابی، بی حجابی، مسایل جنسی و…بدتر از الان بود و این بحران ها در همه شهرها یافت می شد. مضاف بر این که پاسبان و کلانتری محله هم از این رویه دفاع می کرد و به کسی اجازه نمی داد تا با مفسدان برخورد کند اما الان این مسایل نیست. ممکن است مسایلی به صورت پنهانی وجود داشته باشد اما علنی نیست. 

شما این طوری شکنجه شدید؟

من را خیلی این طور شکنجه کردند. با دستبند می بستند و چهارپایه را می کشیدند و پاها به زمین نمی رسید و طناب و دستبند به دلیل تکان ها سفت تر و بدن بعد از 20 دقیقه کبود می شد و حرکتی نمی کرد تا این که مجددا چهارپایه می گذاشتند و در همین حین شلاق هم می زدند؛ می سوزاندند. برخی افراد را لخت می کردند و به آلت و جاهای دیگر بدنشان سوزن می زدند یا این که بدن شان را با فندک و آتش سیگار می سوزاندند. البته این شکنجه ها را بیشتر از نیم ساعت ادامه نمی دادند زیرا دست طرف بی حس می شد و به درد نوشتن نمی خورد. در اتاق شکنجه وسیله ای به نام آپولو داشتند که مثل همین صندلی بود با این تفاوت که کفه آن جلو بود و پا را به آن چفت و قفل می کردند تا حدی که سر پیچ به استخوان پا می رسید تا مانع تکان خوردن پا شود و در این حالت شلاق می زدند. یا این که چهار انگشت افراد را زیر آن می گذاشتند و پیچ را به قدری سفت می کردند که دست ها کاملا بی حس می شد و تا یک ماه قابل استفاده نبود. اواخر برخی را لخت می کردند و برخی را همین طور شلاق می زدند و اندام های حساس را با آتش فندک می سوزاندند و اصلا برای شان مهم نبود و می گفتند که عادت کرده و دود این چیزها را دیده اند. اواخر یعنی سال 56-55 بازی دیگر پیدا کردند که دو نفر که دوست بودند را روبه روی هم می نشاندند و دست در دست هم و مثل برادر همدیگر را نگاه می کردیم و زیر هر ناخن سه چهار سوزن فرو می کردند.سوزن ته گرد معمولی نبود که بلند و کلفت تر بود. نیمی از سوزن را زیر ناخن می کردند و نیمی بیرون بود. بعد زیر دانه دانه این سوزن ها فندک می گرفتند ووقتی گرم می شد زیر ناخن هم گرم می شد و می سوزاند. خون مردگی ایجاد می شد و سیاه و کبود می شد و بعد از چند روز ناخن می افتاد. همین ناخن را… بزنند کمتر آسیب می بیند و آنها این طور می زدند. این طور می زدند که باعث می شد ناخن کنده شود. ناخن پا همین طور بود. اگر از کف پا می زدند مشکلی نبود ولی از روی پا می زدند ناخن کنده می شد. بعد ازچند روز در اثرخون مردگی و کبودی ناخن ها کنده می شد. ثابتی ازهمه اینها خبر داشت. شوک برقی داشت وبا موتورو…بود و بعد با شوک برقی بود که کل بدن رابالا می برد و پایین می انداخت. سر را می بستند که شوک می دهند به جایی اصابت نکند. شنیده ام که دو سه بار ثابتی وساواکی های دیگر را به شبکه «من و تو» آورده و با آنها مصاحبه کرده اند و چند تا از بچه های چپی و مارکسیست هم حضور داشته اند و گفته اند که شکنجه وجود داشت و ساواک شکنجه می کرد و اسم من و چند نفر دیگر را که شکنجه شده بودند را آورده اند.درست است که برخی می گویند تقصیر خودش بود و باید حرف می زد اما اگر قرار به حرف زدن و لو دادن بود که اصلا زندانی نمی شدیم. به طور کلی این مسایل وجود داشت و ثابتی نمی تواند آنها را کتمان کند.وی که دیگر نمی تواند به ایران بیاید وگرنه عده ای مثل من و امثال من هستند که آثار شکنجه همچنان روی بدن آنها وجود دارد و هنوز هم کف پاها و بدنم از شلاق و شکنجه های دیگر درد می کند.

 با توجه به دوره ای که در کمیته مشترک ساواک شکنجه می شدید با شخص ثابتی هم برخوردی داشتید؟
ثابتی در جریان همه شکنجه هایی که انجام می شد قرار داشت و بعضا خودش دستور آن را صادر می کرد. کمیته مشترک سه طبقه بود که در طبقه پایین کارهای اداری و دفتری انجام می شد و طبقه دوم و سوم اتاق بازجویی بود. یک سری اتاق های خصوصی هم در پشت بام قرار داشت که پاتوق ثابتی آنجا بود. معمولا ثابتی با متهم می آمد و به بازجوها می گفت که چه کار کنند. به دلیل ارتباط با سازمان سیا آمریکا، از تجربه زیادی در این خصوص برخوردار بود و دستور اکثر شکنجه ها را خودش می داد و برخی مواقع بالای سر متهم می آمد و می گفت که چه کار کنند. منتها با اسم دیگری می آمد تا متهم او را نشناسد تا این که به عنوان مقام امنیتی مصاحبه کرد، شناسایی شد. به طور کلی ثابتی در جریان همه اطلاعات بود و می دانست که چه کسانی زیر شکنجه کشته شده اند. هر از گاهی نیز شیوه اعمال شکنجه را عوض می کرد؛ یک زمانی شلاق می زدند، یک زمانی آویزان می کردند و یک زمانی هم سروته آویزان می کردند. آقای مهدوی کنی را چند بار به این صورت شکنجه کردند و سر و چشم آنها دچار آسیب شد. برخی را هم به صورت صلیب آویزان کرده و عده ای را هم با دستبند و طناب به سقف آویزان می کردند و چهارپایه را می کشیدند.

انتهای پیام