پشت کردن به تیم ملی برای قراردادهای میلیاردی!

به گزارش خبرگزاری مجله عصر نو؛ با حضور پایز در ایران، تمرینات تیم ملی والیبال جدی تر از گذشته دنبال می شود و حالا باید امیدوار بود این تیم بتواند به هدفی تقریبا محال یعنی رسیدن به سهمیه المپیک پاریس، برسد. هرچند روی کاغذ، والیبال ایران شانس کسب سهمیه دارد اما واقعیت ها چیز دیگری می گوید و تیم ملی باید به 10 پیروزی دست پیدا کند تا بتواند مسافر پاریس شود که این تعداد پیروزی حتی برای تیم های بزرگ همچون برزیل و لهستان هم کاری بسیار سخت محسوب می شود.

به نقل از ایرنا با این حال توقع جامعه والیبال از ملی پوشان این تیم، تلاش حداکثری برای دفاع از حیثیت والیبال ایران است. بازیکنانی که در لیست نهایی تیم ملی قرار گرفته اند باید این نکته را در نظر داشته باشند که پوشیدن پیراهن این تیم، بزرگترین افتخار ممکن برای آنهاست. امروز لیست تیم ملی والیبال اعلام شد و مطابق پیش بینی ها برخی بازیکنان که هر چه دارند از بازی در تیم ملی بوده است، در این لیست 30 نفره حضور ندارند.

این بازیکنان مصدومیت را بهانه کرده اند تا به تیم ملی نیایند؛ اما عجیب اینکه آنها تا آخرین بازی تیم شان در لیگ برتر و همچنین لیگ های بی کیفیت خارجی به میدان رفتند و هیچ خبری هم از مصدومیت آنها نبود!

به نظر می رسد واقعیت این است که آنها به دلیل ترس از مصدومیت در تیم ملی و اینکه نتوانند برای فصل بعد قراردادهای میلیاردی امضا کنند، به تیم ملی کشورشان پشت کردند. قطعا اگر تیم ملی شانس بیشتری برای صعود به المپیک داشت این بازیکنان چنین تصمیمی نمی گرفتند؛ چرا که حضور در المپیک می توانست پیشنهادهای باشگاهی بهتری برای آنها فراهم کند.

یادمان نرفته در دوره ای بازیکن مطرح تیم ملی والیبال به دلیل اینکه به آنها پاداش لیگ ملت ها داده نشد، خودش را به بیماری زد اما زمانی که پول به او رسید شفا پیدا کرد و برای تیم ملی به میدان رفت!

حالا دیگر نمی توان به سرمربی اسبق تیم ملی خرده گرفت. زمانی که بازیکنان باتجربه تمایلی به بازی برای این تیم نداشتند برخی عنوان کردند که دلیل این مسیله حضور بهروز عطایی روی نیمکت تیم ملی است. عجیب آنکه کسانی که حالا منتقد بازیکنانی شده اند که از حضور در تیم ملی امتناع کرده اند در آن زمان یا سکوت کردند یا به حمایت از بازیکنان انصرافی پرداختند.

مشکل جای دیگریست؛ همانجایی که به صورت سیستماتیک از بازیکن سالاری حمایت می شد. باید امیدوار بود این بار و در دوره ریاست میلاد تقوی دیگر خبری از بازیکن سالاری نباشد. بازیکنی که در دوره مربیگری عطایی به یکباره از همراهی تیم ملی امتناع کرد، نباید بار دیگر به این تیم دعوت می شد؛ اما هنوز هم فرصت کافی برای مقابله با این معضل هست؛ در غیر این صورت در روی همان پاشنه قبلی خواهد چرخید.

257 251