رشته کوه زاگرس در قدیمی ترین نقشه جهان

آفتاب نیوز :

 این لوح گلی که چگونگی درک تمدن بابل از جهان معاصرش را در اوایل هزاره نخست پیش از میلاد نشان می دهد، به زبان اکدی نوشته شده است و قدمت آن به احتمال زیاد به ۲۹۰۰ تا ۲۶۰۰ سال قبل بازمی گردد.

این لوح در ابعاد ۱۲ در ۸ سانتی متر شامل یک توصیف متنی مختصر و گم شده، به همراه یک نقشه کوچک از شهر است.

بابل، شهر باستانی بین النهرین، در این نقشه در مرکز جهان قرار گرفته و رود فرات دیده می شود که از شمال (بالا) به سمت جنوب (پایین) جریان دارد. دو دهانه این رود با برچسب «باتلاق» و «خروج» مشخص شده است.

در این نقشه کل منطقه بین النهرین توسط یک «رود تلخ» یا اقیانوسی مدور احاطه شده است. هفت یا هشت منطقه خارجی به صورت بخش های مثلثی شکل در آن سوی اقیانوس به تصویر کشیده شده است که تصور می شود کوه های زاگرس باشند.

علاوه بر شهر بابل در نیمه شمالی نقشه سه تمدن دیگر یعنی شوش (پایتخت عیلام) در جنوب، اورارتو در شمال شرقی و هابان پایتخت کاسی ها در شمال غربی نشان داده شده است.

این لوح توسط هرمزد رسام، جهانگرد، باستان شناس و دیپلمات آشوری تبار بریتانیا که منشور حقوق بشر کوروش بزرگ را نیز کشف کرد، در اواخر قرن ۱۹ در استان بغداد و حدود ۶۰ کیلومتری شمال شهر باستانی سیپار در کرانه شرقی رود فرات پیدا شد.

متن بالای نقشه بخشی از حماسه آفرینش جهان توسط مردوک، خدای اصلی بابل، را توصیف می کند که در آن او «تیامات»، الهه آب ها، را کشت و بدن او را به دو نیم کرد.

بنابر این متن، مردوک از یک تکه بدن تیامات برای ساختن آسمان و از تکه دیگر برای ساختن زمین استفاده کرد.

در بخش دیگری از این متن به جانورانی اشاره دارد که مردوک آن ها را فرای دیگر جانوران خلق کرده است. این جانوران شامل بز کوهی، غزال، شیر، گرگ، میمون، شترمرغ، گربه و آفتاب پرست می شوند. به استثنای گربه، همه این حیوانات از سرزمین های دور بودند.

در این متن همینطور از چندین فرمانروای برجسته دنیای باستان، مانند «اوتنپیشتی» پادشاهی که از سیل بین النهرین جان سالم به در برد، نام برده شده است.

در پشت نقشه نیز متنی وجود دارد که هشت منطقه دورافتاده به نام «ناگو» را با توضیحات کوتاهی توصیف می کند.

هفت دایره کوچک در این نقشه ترسیم شده است که احتمالا نشان دهنده هفت ایالت (شهر) در آن روزگار هستند. متاسفانه بقیه این نقشه از بین رفته و مشخص نیست که سازندگان آن احتمالا چه چیز های دیگری ترسیم کرده بودند.

مورخان گمان می کنند این لوح گلی، که امروزه در موزه بریتانیا نگهداری می شود، در زمان امپراتوری بابل نو یا امپراتوری کـَلدانی ساخته شده است.

دوران فرمانرویی حکمرانان بابل نو از سال ۶۲۶ پیش از میلاد آغاز شده و تا ۵۳۹ پیش از میلاد ادامه یافت. آنان قصد داشتند تا تمدن بابلی-اکدی را احیا کنند که در این کار تا حدی موفق شدند، اما سرانجام از لشکر کوروش بزرگ پادشاه هخامنشی شکست خورده و این منطقه بخشی از شاهنشاهی ایران شد.