خلاصه کتاب صفات بایسته یک مدیر ( نویسنده جان سی ماکسول )

چگونه می توان به یک رهبر الهام بخش و مؤثر تبدیل شد؟ جان سی ماکسول در کتاب خود به این سوال پاسخ می دهد و ۲۱ صفت ضروری را برای رهبری بی نظیر معرفی می کند که نه تنها به شناسایی، بلکه به پرورش آن ها در شخصیت و عملکرد افراد کمک می کند.

مدیریت و رهبری، بیش از یک عنوان یا جایگاه، فرآیندی پویا و پیچیده است که نیازمند مجموعه ای از ویژگی های درونی و اکتسابی است. در دنیای پرشتاب امروز، تمایز میان مدیری که صرفاً دستور می دهد و رهبری که الهام بخش است، در همین صفات نهفته است. جان سی ماکسول، یکی از برجسته ترین اساتید حوزه رهبری، با بینشی عمیق و تجربیاتی غنی، در کتاب ارزشمند خود صفات بایسته یک مدیر (The 21 Indispensable Qualities of a Leader)، به تشریح ۲۱ ویژگی کلیدی می پردازد که نه تنها سنگ بنای رهبری اثربخش را تشکیل می دهند، بلکه مسیر تبدیل شدن به یک رهبر بی نظیر را نیز روشن می کنند.

این مقاله با هدف ارائه خلاصه ای جامع و کاربردی از این اثر ماندگار، به بررسی تک تک این صفات می پردازد و فراتر از صرفاً معرفی، به ماهیت هر صفت، اهمیت حیاتی آن در دنیای واقعی و مهم تر از همه، گام های عملی و قابل اجرا برای پرورش این ویژگی ها در زندگی شخصی و حرفه ای شما اشاره می کند. با مطالعه این راهنمای جامع، نه تنها با حکمت ماکسول آشنا می شوید، بلکه ابزارهایی برای پیاده سازی این حکمت در مسیر توسعه رهبری خود خواهید یافت.

جان سی ماکسول: معمار رهبری نوین و چشم انداز کتاب

جان سی ماکسول، نامی آشنا در عرصه توسعه رهبری و یکی از تأثیرگذارترین متفکران این حوزه است. او با بیش از ۳۰ سال فعالیت مداوم، نگارش ده ها کتاب پرفروش و برگزاری سمینارهای متعدد در سراسر جهان، میلیون ها نفر را در مسیر تبدیل شدن به رهبرانی مؤثرتر یاری رسانده است. ماکسول نه تنها نظریه پرداز است، بلکه خود نمونه ای عملی از اصول و فلسفه هایی است که تدریس می کند.

پیام اصلی صفات بایسته یک مدیر: رهبری از درون آغاز می شود

کتاب صفات بایسته یک مدیر فراتر از ارائه ی تکنیک ها و مهارت های بیرونی مدیریت است؛ این کتاب بر این فلسفه تأکید دارد که رهبری واقعی از درون انسان آغاز می شود و محصول پرورش شخصیت و ارزش های درونی است. ماکسول معتقد است که موفقیت پایدار و نفوذ الهام بخش، ریشه در کیفیت درونی رهبر دارد. این ۲۱ صفت به مثابه یک نقشه راه جامع عمل می کنند و هر یک جنبه ای حیاتی از شخصیت و عملکرد یک رهبر را پوشش می دهند، از اخلاق و ارتباطات گرفته تا شجاعت و بینش.

اهمیت این صفات از دیدگاه ماکسول در جامعیت و اثربخشی آن ها نهفته است. او نشان می دهد که چگونه هر یک از این ویژگی ها، به تنهایی و در تعامل با یکدیگر، قدرت رهبری را افزایش داده و امکان تأثیرگذاری عمیق بر افراد و سازمان ها را فراهم می آورند. در ادامه، به تشریح هر یک از این صفات خواهیم پرداخت و گام های عملی برای نهادینه کردن آن ها را بررسی می کنیم.

۲۱ صفت بایسته یک مدیر/رهبر – خلاصه کاربردی و عملی

۱. شخصیت: بنیان سنگی رهبری شما

شخصیت، جوهره وجودی هر انسان است که نه تنها افکار و نگرش ها، بلکه تمام اعمال و تصمیمات او را شکل می دهد. این صفت، بازتابی از هویت واقعی یک فرد است که در شرایط گوناگون، خصوصاً در بحران ها، آشکار می شود. ماکسول تأکید می کند که شخصیت، انتخابی آگاهانه است و موهبتی تصادفی نیست؛ هر تصمیمی که می گیریم، گامی در جهت ساختن یا تضعیف شخصیت ماست.

بدون یک شخصیت قوی، اعتماد پیروان به رهبر به تدریج از بین می رود. رهبرانی که از نظر اخلاقی متزلزل هستند، نمی توانند از محدودیت های شخصیتی خود فراتر روند و در نهایت، اعتبار و نفوذ خود را از دست می دهند. بنابراین، شخصیت به عنوان ستون فقرات رهبری عمل می کند که ثبات و پایداری را در مسیر پرفراز و نشیب مدیریت تضمین می کند.

جان ماکسول اشاره می کند که اعمال هر فرد، آینه تمام نمای شخصیت اوست. نمی توان گفت شخصیت قوی داریم، در حالی که اعمالمان خلاف آن را نشان می دهد. او همچنین متذکر می شود که در لحظات دشوار و بحرانی است که شخصیت واقعی انسان نمایان می شود و این لحظات، فرصتی برای رشد و تقویت آن هستند.

گام های عملی برای پرورش شخصیت

• خودآگاهی عمیق: نقاط ضعف، تعارضات درونی و گسست های شخصیتی خود را شناسایی کنید. اولین گام برای بهبود، شناخت دقیق وضعیت موجود است.
• مسئولیت پذیری کامل: اشتباهات خود را بپذیرید و از پذیرش عواقب آن ها شانه خالی نکنید. این کار، صداقت و قدرت درونی شما را به نمایش می گذارد.
• بازسازی و تعهد به ارزش ها: آگاهانه روی ارزش های اصلی خود کار کنید و آن ها را در هر تصمیمی ملاک قرار دهید.
• شفافیت در گفتار و کردار: اطمینان حاصل کنید که آنچه می گویید و آنچه انجام می دهید، در یک راستا هستند. این یکپارچگی، اعتماد دیگران را جلب می کند.

۲. قدرت جذب دیگران (کاریزما): آهن ربای انسانیت

جاذبه، توانایی الهام بخشیدن و کشاندن افراد به سوی خود است، نه با اعمال زور یا اقتدار، بلکه با ایجاد ارتباط عمیق و برانگیختن شور و اشتیاق. بسیاری تصور می کنند کاریزما ذاتی و غیرقابل اکتساب است، اما ماکسول معتقد است که این صفت نیز مانند هر مهارت دیگری، قابل یادگیری و پرورش است.

رهبران بدون قدرت جذب، به تدریج تنها می مانند و توانایی نفوذ و تأثیرگذاری آن ها به شدت کاهش می یابد. این صفت، پایه اصلی ایجاد وفاداری و تعهد در پیروان است، چرا که مردم به سوی کسانی کشیده می شوند که به آن ها امید، انرژی مثبت و احساس ارزشمند بودن می دهند.

به گفته ماکسول، برای تقویت جاذبه، باید زندگی را دوست داشت و شور و اشتیاق خود را نشان داد. او توصیه می کند که به افراد بالاترین امتیاز را بدهیم و به آن ها امید ببخشیم و تجربیات و داستان هایمان را با آن ها به اشتراک بگذاریم. غرور، عدم اعتماد به نفس و بدبینی از موانع اصلی تقویت این صفت هستند.

گام های عملی برای تقویت کاریزما

• ابراز عشق به زندگی: شور و اشتیاق خود را برای کار و زندگی نشان دهید. انرژی مثبت شما مسری است.
• ارزش قائل شدن برای دیگران: روی نقاط قوت و پتانسیل افراد تمرکز کنید و آن ها را تشویق نمایید.
• امیدبخشی در کلام و عمل: چشم اندازی روشن و الهام بخش ارائه دهید و به دیگران برای دستیابی به آن کمک کنید.
• به اشتراک گذاری تجربیات: خودتان باشید و داستان ها و چالش هایتان را با دیگران تقسیم کنید تا احساس نزدیکی ایجاد شود.

۳. تعهد: پلی میان خواسته و واقعیت

تعهد، فداکاری بی قید و شرط برای یک هدف یا آرمان، بدون توجه به موانع و دشواری هاست. این صفت نه از اجبار، بلکه از قلبی مصمم و اراده ای راسخ سرچشمه می گیرد و در اقدام و استقامت فردی تبلور می یابد. تعهد، ماهیت واقعی باورهای یک رهبر را آشکار می سازد.

مردم از رهبران نامتعهد پیروی نمی کنند. تعهد، به پیروان اطمینان می دهد که رهبرشان در مسیر سختی ها عقب نشینی نخواهد کرد و آن ها را تنها نخواهد گذاشت. این صفت، دریچه ای به سوی موفقیت های بزرگ است، زیرا تنها با تعهد می توان چالش ها را پشت سر گذاشت و به اهداف بلندمدت دست یافت.

جان ماکسول تأکید دارد که تعهد قبل از دستاورد می آید و با عمل سنجیده می شود. او معتقد است که تعهد حقیقی از قلب آغاز می شود و با اقدام عملی تثبیت می گردد، نه با صرفاً بیان کلمات. از دیدگاه او، کسانی که برای دستیابی به اهداف خود تعهد کامل دارند، از هیچ کاری رویگردان نیستند.

گام های عملی برای عمیق تر کردن تعهد

• شناسایی ارزش های محوری: مشخص کنید که چه اهدافی برای شما آنقدر ارزش دارند که برایشان بجنگید.
• اقدام فوری و قاطعانه: با برداشتن اولین گام، تعهد خود را به عمل تبدیل کنید. تعهد بدون عمل، بی معناست.
• اعلام عمومی اهداف: اهداف مهم خود را با دیگران به اشتراک بگذارید تا خود را بیشتر متعهد به اجرای آن ها بدانید. (همانند روش ادیسون).
• پایداری در برابر چالش ها: در مواجهه با مشکلات، به تعهد خود پایبند بمانید و از مسیر اصلی منحرف نشوید.

۴. قابلیت ایجاد ارتباط: جاده نفوذ

توانایی ایجاد ارتباط مؤثر، به معنای انتقال واضح و الهام بخش ایده ها، دانش و شور و شوق به دیگران است. این صفت، قلب رهبری را تشکیل می دهد، زیرا بدون آن، حتی بهترین چشم اندازها و برنامه ها نیز نمی توانند به عمل درآیند و نفوذی بر دیگران نخواهند داشت.

یک رهبر ممکن است ایده های درخشانی داشته باشد، اما اگر نتواند آن ها را به شکلی مؤثر به تیم خود منتقل کند و آن ها را برای اقدام برانگیزد، عملاً فاقد تأثیرگذاری است. ارتباطات، جاده ای است که از طریق آن، رهبر می تواند ذهن و قلب پیروانش را تسخیر کند و آن ها را در راستای یک هدف مشترک متحد سازد.

ماکسول چهار حقیقت بنیادی در مورد ارتباطات را بیان می کند: پیام خود را ساده کنید، به شخص مقابل توجه کنید (مخاطب محور باشید)، حقیقت را نشان دهید (صداقت داشته باشید) و همواره به دنبال واکنش و بازخورد باشید. او تأکید دارد که رهبران بزرگ، پیام های پیچیده را ساده می کنند و با عمل به گفتار خود، صداقتشان را ثابت می کنند.

گام های عملی برای بهبود ارتباطات

• وضوح و سادگی پیام: پیام های خود را از پیچیدگی ها دور کنید. ناپلئون بناپارت می گوید: روشن بنویسید، روشن بنویسید، روشن بنویسید.
• مخاطب محوری: پیام خود را متناسب با نیازها، علایق و سطح درک مخاطب تنظیم کنید. خود را به جای آن ها قرار دهید.
• اصالت و صداقت: به آنچه می گویید ایمان داشته باشید و عملتان با گفتارتان همسو باشد. این صداقت، قوی ترین سلاح ارتباطی است.
• جستجوی بازخورد و واکنش: همواره به دنبال درک واکنش مخاطبان باشید. آیا پیام شما درک شد؟ آیا آن ها برای اقدام برانگیخته شدند؟

۵. شایستگی: پایه و اساس احترام

شایستگی، توانایی انجام وظایف و مسئولیت ها با بالاترین سطح دانش، مهارت و دقت است. این صفت نه تنها به معنای توانایی انجام کار است، بلکه به معنای انجام آن به بهترین شکل ممکن و فراتر از انتظارات نیز می باشد. شایستگی در عمل اثبات می شود و نه در ادعا.

مردم به رهبران بی کفایت و بی مهارت احترام نمی گذارند. شایستگی، الهام بخش اعتماد و اطمینان در پیروان است و آن ها را متقاعد می کند که رهبرشان قادر به هدایت آن ها در مسیر صحیح است. یک رهبر شایسته، الگویی از تلاش، دقت و کیفیت برای تیم خود ارائه می دهد.

ماکسول توصیه می کند که برای شایسته ماندن، هر روز آماده باشید، به رشد و تکامل خود ادامه دهید، کار خود را به صورت بی نقص انجام دهید و همواره بیش از آنچه از شما خواسته شده، عمل کنید. او تأکید دارد که شایستگی، محصول اراده مصمم، تلاش صادقانه و اجرای ماهرانه است.

گام های عملی برای افزایش شایستگی

• آمادگی و یادگیری مستمر: همیشه اطلاعات و مهارت های خود را به روز نگه دارید. دانش شما باید پیشرو باشد.
• تمرکز بر کمال گرایی سازنده: به دنبال بهترین عملکرد ممکن باشید و هرگز به به اندازه کافی خوب بسنده نکنید.
• فراتر از انتظار عمل کردن: همواره سعی کنید کاری بیشتر از وظایف محوله انجام دهید. این نشان دهنده تعهد و شایستگی شماست.
• رهبری با مثال: خودتان الگویی از شایستگی و کیفیت برای تیمتان باشید.

۶. شهامت: اولین گام در مسیر دشوار

شهامت، انجام کاری است که از آن می ترسید؛ ایستادگی در برابر چالش ها، تصمیم گیری های دشوار و قدم گذاشتن در مسیرهای ناشناخته. این صفت به معنای نترسیدن نیست، بلکه به معنای غلبه بر ترس و اقدام به رغم وجود آن است. شهامت، بنیان گذار هر پیشرفت و دگرگونی بزرگی است.

رهبران شجاع، الهام بخش پیروان خود هستند. وقتی یک رهبر جسورانه گام برمی دارد، این شهامت مسری می شود و دیگران را تشویق می کند تا به دنبال او بیایند. شهامت رهبر، امکان ایجاد آینده ای بهتر را فراهم می آورد، زیرا بدون آن، در مواجهه با موانع و مخالفت ها، پیشرفتی حاصل نخواهد شد.

ماکسول می گوید که شهامت از نبردی درونی آغاز می شود و به معنای بهتر کردن کارهاست، نه صاف و صوف کردن آن ها. او تأکید دارد که رهبران شجاع از خطر نمی هراسند و میل وافر به امنیت، مانع انجام کارهای بزرگ است. به گفته او، هر بار که در برابر ترس می ایستید، قدرت، شهامت و اعتماد به نفس پیدا می کنید.

گام های عملی برای تقویت شهامت

• پذیرش و مدیریت ترس: درک کنید که ترس طبیعی است. مهم این است که اجازه ندهید ترس شما را متوقف کند.
• اقدام های کوچک و تدریجی: با انجام کارهای سخت اما کوچک شروع کنید و به تدریج خود را برای چالش های بزرگ تر آماده کنید.
• مشورت با افراد شجاع: از تجربیات و راهنمایی کسانی که در گذشته شهامت نشان داده اند، الهام بگیرید.
• درس گرفتن از شکست ها: شکست را پایان راه ندانید، بلکه آن را فرصتی برای یادگیری و تقویت شهامت برای گام های بعدی ببینید.

۷. قدرت تشخیص (بینش): دیدن ورای آشکارها

قدرت تشخیص یا بینش، توانایی عمیق برای رسیدن به ریشه مسائل، ارزیابی دقیق گزینه ها و درک آنچه که در ظاهر آشکار نیست، تعریف می شود. این صفت، ترکیبی قدرتمند از منطق، تحلیل و حسی درونی است که به رهبر اجازه می دهد تا تصمیمات پیچیده و اثرگذار بگیرد و از دام سطحی نگری رها شود.

رهبران با نفوذ، برای مواجهه با ابهامات و تصمیم گیری در شرایط پیچیده، به بینش قوی نیاز دارند. بدون این توانایی، رهبر ممکن است تنها علائم مشکلات را حل کند، نه ریشه های اصلی آن ها را. بینش، به رهبر کمک می کند تا آینده را پیش بینی کند و فرصت های پنهان را شناسایی کند.

ماکسول توصیه می کند که همیشه به حس درونی خود گوش کنید، اما هرگز آن را کافی ندانید و آن را با واقعیت ها و تحلیل های منطقی محک بزنید. او پیشنهاد می کند که موفقیت ها و شکست های گذشته را تحلیل کنید، از رهبران با بینش قوی الگو بگیرید و همواره به دنبال کشف ریشه مسائل باشید.

گام های عملی برای افزایش بینش

• تحلیل عمیق گذشته: موفقیت ها و شکست های گذشته خود و سازمان را با دقت بررسی کنید تا الگوها و دلایل ریشه ای را بیابید.
• الگوبرداری از رهبران صاحب بینش: رهبرانی که بینش قوی دارند را مطالعه کنید و از سبک تفکر آن ها بیاموزید.
• گوش دادن به ندای درون: به شهود خود اعتماد کنید، اما آن را با داده ها و اطلاعات معتبر ترکیب کنید.
• جستجوی ریشه ای مسائل: به جای حل سطحی علائم، همواره به دنبال یافتن علت اصلی مشکلات باشید.

۸. تمرکز: کلید دستیابی به دقت و عمق

تمرکز، توانایی متمرکز کردن انرژی، زمان و منابع بر اولویت های اصلی و اهداف مشخص است. در دنیای پر از حواس پرتی امروز، توانایی حفظ تمرکز برای هر رهبری حیاتی است، زیرا پراکندگی انرژی، منجر به نتایج سطحی و ناکارآمدی می شود. تمرکز، مسیر دستیابی به عمق و تسلط را هموار می کند.

رهبری که فاقد تمرکز است، ممکن است فعالیت های زیادی انجام دهد، اما پیشرفت چشمگیری حاصل نکند. تمرکز به رهبر کمک می کند تا از منابع خود به بهترین شکل استفاده کند، تصمیمات آگاهانه تری بگیرد و تیم خود را در مسیری مشخص و پربار هدایت کند. بدون تمرکز، حتی بهترین استعدادها نیز به ثمر نمی نشینند.

جان ماکسول راهنمایی می کند که برای بازیابی تمرکز، روی خودتان کار کنید، اولویت هایتان را دنبال کنید، بر نقاط قوت خود تمرکز کنید و با همکاران و افراد توانمند کار کنید. او به قانون ۷۰ درصد اشاره می کند که رهبران باید ۷۰ درصد انرژی خود را بر نقاط قوتشان بگذارند.

گام های عملی برای افزایش تمرکز

• شناسایی و تعیین اولویت ها: مهم ترین و تأثیرگذارترین وظایف را مشخص کرده و انرژی خود را بر آن ها متمرکز کنید (مانند اصل پارتو).
• حذف عوامل حواس پرتی: محیط کار خود را به گونه ای سازماندهی کنید که حداقل عوامل حواس پرتی را داشته باشد.
• تمرکز بر نقاط قوت: بیشتر انرژی خود را بر کارهایی بگذارید که در آن ها برتری دارید و بیشترین ارزش را ایجاد می کنید.
• استفاده از تکنیک های مدیریت زمان: از روش هایی مانند تکنیک پومودورو یا بلوک های زمانی برای افزایش بهره وری و تمرکز استفاده کنید.

۹. سخاوت: روشن کردن شمع دیگران

سخاوت، میل قلبی به بخشیدن از زمان، استعدادها، دانش، منابع و دارایی ها به دیگران، بدون انتظار بازگشت یا پاداش است. این صفت، نشانه ای از وسعت نظر و عدم وابستگی به مادیات است و از قلبی سرشار از قدردانی و میل به کمک به همنوع سرچشمه می گیرد.

سخاوت یک رهبر، الهام بخش است و احترام عمیق دیگران را برمی انگیزد. رهبران سخاوتمند، محیطی از اعتماد و همکاری ایجاد می کنند، زیرا پیروان می دانند که رهبرشان منافع آن ها را مقدم بر منافع شخصی خود قرار می دهد. این صفت، ارتباطات انسانی را تقویت کرده و به ایجاد فرهنگ سازمانی مثبت کمک می کند.

ماکسول می گوید که بخشندگی واقعی رویدادی گاه به گاه نیست، بلکه از قلب سرچشمه می گیرد و همه وجوه زندگی یک رهبر را در بر می گیرد. او توصیه می کند که برای پرورش این صفت، برای هرچه دارید سپاسگزار باشید، مردم را در درجه اول اهمیت قرار دهید، نگذارید تملک شما را کنترل کند و به پول به عنوان یک ابزار نگاه کنید.

گام های عملی برای پرورش سخاوت

• تمرین شکرگزاری: برای آنچه دارید، سپاسگزار باشید. این کار به شما کمک می کند تا قدردان تر باشید و بیشتر ببخشید.
• اولویت دادن به منافع دیگران: همواره منافع تیم و پیروان خود را مقدم بر منافع شخصی قرار دهید.
• دیدن پول به عنوان ابزار: پول را وسیله ای برای ایجاد ارزش و کمک به دیگران بدانید، نه هدف نهایی.
• ایجاد عادت بخشش: بخشیدن از زمان، دانش یا منابع را به یک جزء ثابت و روزمره از زندگی خود تبدیل کنید.

۱۰. قدرت ابتکار عمل و پیش قدمی: کاتالیزور موفقیت

ابتکار عمل، توانایی شروع کردن کارها و دست به عمل زدن بدون انتظار برای تشویق، مجوز یا فشار بیرونی است. این صفت، موتور محرکه موفقیت است و به رهبر امکان می دهد تا فرصت ها را شناسایی کرده و مسیرهای جدیدی برای پیشرفت باز کند. رهبران پیشرو، منتظر نمی مانند تا اتفاقات رخ دهند، بلکه خودشان آن ها را رقم می زنند.

موفقیت رابطه مستقیمی با اقدام دارد. رهبرانی که ابتکار عمل دارند، مسیر را برای دیگران هموار می کنند و الهام بخش تیم خود برای پذیرش ریسک های معقول و اقدام قاطعانه هستند. بدون این صفت، سازمان ها در حالت سکون باقی می مانند و از قافله تغییرات عقب می مانند.

جان ماکسول معتقد است که رهبران پیشرو می دانند چه می خواهند، خودشان را وادار به عمل می کنند، خطر می کنند و از اشتباهاتشان درس می گیرند. او می گوید: فقط کسانی که دل و جرأت شکست های بزرگ را دارند، به توفیق های بزرگ دست می یابند. و تأکید می کند که حتی تصمیم درست اگر دیر گرفته شود، خطا از آب درمی آید.

گام های عملی برای تقویت ابتکار عمل

• تغییر چارچوب ذهنی: از حالت انتظار به اقدام بروید. خود را مسئول ایجاد تغییر بدانید.
• فرصت سازی فعال: منتظر نمانید فرصت ها در را بکوبند؛ آن ها را شناسایی کرده و برایشان برنامه ریزی کنید.
• پذیرش ریسک معقول: ترس از شکست را کنار بگذارید و با آگاهی از احتمالات، اولین گام را بردارید.
• درس گرفتن از اشتباهات: هر شکست را یک تجربه یادگیری ارزشمند بدانید و از آن برای بهبود اقدامات بعدی استفاده کنید.

۱۱. گوش دادن: درک عمیق تر، رهبری بهتر

گوش دادن، توانایی فعالانه شنیدن، درک واقعی دیدگاه ها، نیازها و نگرانی های دیگران است، نه صرفاً شنیدن آنچه دوست دارید بشنوید. این صفت، ابزاری قدرتمند برای ایجاد ارتباط عمیق، جمع آوری اطلاعات حیاتی و اتخاذ تصمیمات آگاهانه است. رهبر واقعی، قبل از سخن گفتن، به خوبی گوش می دهد.

یک رهبر خوب، پیروان خود را تشویق می کند تا آنچه را که او باید بداند، به او بگویند، حتی اگر آن سخن ناخوشایند باشد. بدون گوش دادن فعال، رهبر از واقعیت ها دور می شود، نیازهای تیم و مشتریانش را درک نمی کند و در نتیجه، نمی تواند به طور مؤثر رهبری کند. گوش دادن، پلی است برای ارتباط با قلب ها.

ماکسول می گوید: برای ارتباط با قلب ها، از گوش هایتان استفاده کنید. او توصیه می کند که به پیروان، مشتریان، رقبا و مرشدان خود گوش دهید تا هم از آنچه نمی دانید آگاه شوید و هم با مردم ارتباط عمیق تری برقرار کنید. گوش دادن فعال، به معنای توجه کامل و پرسیدن سوالات clarifying است.

گام های عملی برای تبدیل شدن به شنونده بهتر

• تمرین گوش دادن فعال: تمام توجه خود را به گوینده معطوف کنید، سوالات شفاف کننده بپرسید و برای اطمینان از درک، نکات اصلی را تکرار کنید.
• جویای بازخورد بودن: به طور منظم از اعضای تیم، همکاران و مشتریان خود بازخورد بخواهید و آن را فرصتی برای بهبود بدانید.
• گوش دادن به صداهای متنوع: با افراد از پیش زمینه های مختلف گفتگو کنید تا دیدگاه های متفاوتی را درک کنید.
• سکوت قبل از پاسخ: به خود فرصت دهید تا قبل از هر پاسخی، کاملاً به صحبت های طرف مقابل گوش دهید و آن ها را پردازش کنید.

۱۲. شور و شوق: آتش درون یک رهبر

شور و شوق، علاقه شدید، انرژی وافر و اشتیاق سوزان برای کار، هدف و زندگی است. این صفت، به منزله سوخت درونی رهبر عمل می کند که او را به حرکت وامی دارد و انرژی لازم برای غلبه بر چالش ها و دستیابی به اهداف بزرگ را فراهم می آورد. شور و شوق مسری است و دیگران را نیز به هیجان می آورد.

بدون شور و شوق، هیچ چیز بزرگی اتفاق نمی افتد. رهبرانی که پرشور هستند، می توانند انرژی خود را به تیمشان منتقل کنند و آن ها را برای رسیدن به اهداف مشترک برانگیزند. این صفت، اولین گام برای کامیابی و عاملی قدرتمند در افزایش نیروی اراده است.

ماکسول تأکید دارد که شور و شوق اولین گام کامیابی است و نیروی اراده را بیشتر می کند. او می گوید: وقتی رهبری با شور و اشتیاق دست دراز می کند، معمولاً با شور و اشتیاق نیز به او پاسخ داده می شود. به گفته او، هیچ چیز نمی تواند جای علاقه و اشتیاق را در زندگی یک رهبر بگیرد.

گام های عملی برای پرورش شور و شوق

• شناسایی نقاط قوت و علاقه مندی ها: روی کارهایی تمرکز کنید که به آن ها علاقه دارید و در آن ها مهارت دارید، زیرا این ها منبع اصلی شور و شوق شما هستند.
• احاطه بر افراد پرشور: با کسانی وقت بگذرانید که انرژی مثبت و شور و شوق بالایی دارند. انرژی آن ها به شما نیز منتقل می شود.
• تعیین اهداف الهام بخش: اهدافی برای خود تعیین کنید که شما را به هیجان بیاورند و انگیزه ای قوی برای اقدام ایجاد کنند.
• یافتن چرایی عمیق: دلیل و هدف عمیق پشت کارهایتان را درک کنید. این چرایی است که در لحظات دشوار شما را به جلو می راند.

۱۳. نگرش مثبت: فیلتر موفقیت

نگرش مثبت، نگاه خوش بینانه، سازنده و امیدوارانه به مسائل، چالش ها و فرصت هاست. این صفت نه تنها یک حالت ذهنی، بلکه یک انتخاب آگاهانه است که به رهبر کمک می کند تا در مواجهه با مشکلات، به جای تسلیم شدن، به دنبال راه حل باشد و انرژی خود را بر جنبه های مثبت متمرکز کند.

نگرش یک رهبر، تعیین کننده اعمال او و تأثیرگذار بر کل تیم و سازمان است. نگرش مثبت رهبر، مسری است و می تواند روحیه امید و انگیزه را در میان پیروانش تقویت کند. برعکس، نگرش منفی، مانند سم عمل کرده و توانایی تیم را برای غلبه بر چالش ها تضعیف می کند.

ماکسول می گوید: نگرش یک انتخاب است. او تأکید دارد که نحوه نگرش شما، تعیین کننده اعمالتان است و حفظ روحیه مثبت آسان تر از به دست آوردن آن است. او به این نکته اشاره می کند که افراد موفق، کسانی هستند که می توانند با آجرهایی که دیگران به سمتشان پرتاب کرده اند، زیربنای محکمی بسازند.

گام های عملی برای حفظ نگرش مثبت

• انتخاب آگاهانه نگرش: هر روز صبح، آگاهانه تصمیم بگیرید که نگرش مثبتی داشته باشید. نگرش شما، نتیجه تصمیمات روزانه شماست.
• تغذیه ذهنی با محتوای مثبت: از مطالعه منابع الهام بخش و گوش دادن به سخنان انگیزشی استفاده کنید و از منفی بافی دوری کنید.
• احاطه بر افراد مثبت اندیش: خود را با افراد و محیط هایی احاطه کنید که نگرش مثبت و سازنده ای دارند.
• تمرین شکرگزاری و قدردانی: به طور منظم روی جنبه های خوب زندگی و کارتان تمرکز کنید و برای آن ها شکرگزار باشید.

۱۴. حل مشکلات: مهندسی پیشرفت

توانایی حل مشکلات، به معنای شناسایی دقیق چالش ها، تحلیل ریشه ای آن ها و ارائه راه حل های مؤثر و پایدار است. این صفت، از مهارت های بنیادین هر رهبری است، زیرا محیط کار همیشه با مسائل پیش بینی نشده و پیچیده همراه است و رهبر مسئولیت یافتن مسیرهای خروج از این چالش ها را بر عهده دارد.

رهبران با مسائلی که درگیر می شوند سنجیده می شوند. توانایی یک رهبر در مواجهه با بحران ها و حل مشکلات، نشان دهنده شایستگی و پایداری اوست. این صفت، نه تنها به سازمان کمک می کند تا از موانع عبور کند، بلکه فرصت هایی برای نوآوری و پیشرفت نیز ایجاد می کند.

ماکسول به پنج صفت رهبران مشکل گشا اشاره می کند: مشکلات را پیش بینی می کنند، حقیقت را می پذیرند، تصویر بزرگ را می بینند، هر بار با یک مسئله روبه رو می شوند و از هدف اصلی خود دست نمی کشند. او تأکید دارد که باید مثبت فکر کرد، اما برای بدترین احتمالات هم آماده بود.

گام های عملی برای بهبود مهارت حل مسئله

• پیش بینی فعال مشکلات: به جای واکنش به بحران ها، سعی کنید مشکلات احتمالی را پیش بینی کرده و برای آن ها برنامه ریزی کنید.
• پذیرش واقعیت ها: با مشکلات روبرو شوید و از آن ها فرار نکنید. پذیرش واقعیت، اولین گام برای یافتن راه حل است.
• تفکر سیستمی و دیدن تصویر بزرگ: به جای تمرکز بر جزئیات، تصویر کلی و ارتباط بین مسائل را در نظر بگیرید.
• ایجاد تیم حل مسئله: از فکر و تخصص اعضای تیم خود بهره ببرید. حل مسئله یک کار گروهی است.

۱۵. روابط: سوخت انسانی رهبری

روابط، توانایی ایجاد، حفظ و توسعه ارتباطات مثبت و سازنده با دیگران است. این صفت بر پایه همدلی، درک متقابل و احترام بنا شده است و نشان دهنده قدرت یک رهبر در کار کردن با مردم و الهام بخشیدن به آن هاست. موفقیت در رهبری، ارتباط تنگاتنگی با کیفیت روابط دارد.

مردم وقتی به دانش و توانایی شما اهمیت می دهند که بدانند شما به آن ها اهمیت می دهید. رهبران خوش رابطه، اعتماد و وفاداری را در تیم خود ایجاد می کنند، زیرا به نیازها و احساسات افراد توجه می کنند و به آن ها کمک می کنند تا رشد کنند. این صفت، کلیدی برای نفوذ بلندمدت است.

ماکسول سه راه برای بهبود روابط پیشنهاد می کند: مغز رهبری داشته باشید (مردم را درک کنید)، قلب رهبری داشته باشید (مردم را دوست بدارید) و دست رهبری داشته باشید (به مردم کمک کنید). او تأکید می کند که رهبران خوب، از ته دل به فکر دیگران هستند و می خواهند که قدرت های مردم را ببینند، نه ضعف هایشان.

گام های عملی برای بهبود روابط

• درک و همدلی با دیگران: خود را به جای دیگران بگذارید و سعی کنید دیدگاه ها، نیازها و نگرانی های آن ها را درک کنید.
• خدمت رسانی بی دریغ: به دیگران کمک کنید و منافع آن ها را در نظر بگیرید. این کار، پایه محکم برای ارتباطات است.
• ترمیم روابط آسیب دیده: برای بهبود روابطی که دچار چالش شده اند، پیش قدم شوید و تلاش کنید.
• برقراری ارتباط فعال: به طور منظم با اعضای تیم، همکاران و افراد کلیدی سازمان در تعامل باشید.

۱۶. مسئولیت: ستون فقرات رهبر

مسئولیت پذیری، توانایی پذیرش کامل پیامدها و نتایج تصمیمات و اقدامات است، چه خوب و چه بد. این صفت، سنگ بنای اعتماد و اعتبار یک رهبر است و نشان می دهد که رهبر از بلوغ و پختگی کافی برای هدایت دیگران برخوردار است. رهبران واقعی هرگز از مسئولیت نهایی خود شانه خالی نمی کنند.

اگر رهبری مسئولیت پذیر نباشد، نمی تواند تیم خود را به طور مؤثر هدایت کند. مردم از رهبری که اشتباهات خود را نمی پذیرد یا دیگران را مقصر می داند، پیروی نمی کنند. مسئولیت پذیری، اعتماد به نفس را افزایش می دهد و به تیم نشان می دهد که رهبرشان قابل اتکا و محکم است.

ماکسول می گوید: یک رهبر می تواند از همه چیز بگذرد، به غیر از مسئولیت نهایی خود. او به چهار صفت اشخاص مسئولیت پذیر اشاره می کند: کار را انجام می دهند، از هیچ کاری روی نمی گردانند، تعالی خواه هستند و در هر شرایطی کار خود را به نتیجه می رسانند. او تأکید دارد که تنها خصوصیت مشترک همه افراد موفق، قابلیت قبول مسئولیت است.

گام های عملی برای افزایش مسئولیت پذیری

• مالکیت کامل بر پروژه ها: برای هر پروژه یا تصمیمی، مسئولیت کامل را بپذیرید و نتایج آن را به گردن بگیرید.
• پایبندی به تعهدات: به قول و قرارهای خود عمل کنید و کارهایی را که شروع کرده اید، به بهترین شکل به پایان برسانید.
• جستجوی راه حل، نه سرزنش: به جای سرزنش دیگران یا شرایط، بر یافتن راه حل برای چالش ها تمرکز کنید.
• تعیین استانداردهای بالا: همواره برای بهترین عملکرد تلاش کنید و از خودتان توقعات بالایی داشته باشید.

۱۷. اعتماد به نفس: قدرت درونی برای رهبری

اعتماد به نفس، باور عمیق به توانایی ها، ارزش ها و قضاوت های خود، بدون غرور یا تکبر است. این صفت، به رهبر قدرت درونی می بخشد تا با اطمینان خاطر تصمیم بگیرد، چالش ها را بپذیرد و تیم خود را در مسیر موفقیت هدایت کند. اعتماد به نفس، پایه و اساس امنیت خاطر برای دیگران است.

رهبران بدون اعتماد به نفس، برای خود و سازمانشان خطرناک هستند. آن ها نمی توانند امنیت خاطر لازم را برای تیمشان فراهم کنند، زیرا خودشان متزلزل و نامطمئن هستند. این رهبران معمولاً توانایی های افراد مستعد را محدود می کنند و به کل سازمان آسیب می رسانند.

ماکسول می گوید: شایستگی هیچ گاه عدم اعتماد به نفس را جبران نمی کند. او چهار خصوصیت مشترک رهبران بدون اعتماد به نفس را برمی شمرد: امنیتی برای دیگران ایجاد نمی کنند، بیش از آنچه به دیگران می دهند، از آنان می گیرند، بهترین افراد خود را محدود می کنند و سازمان را محدود می کنند. او تأکید دارد که اعتماد به نفس، پایه امنیت دیگران است.

گام های عملی برای تقویت اعتماد به نفس

• خودشناسی و تمرکز بر قوت ها: نقاط قوت و ضعف خود را به خوبی بشناسید و روی نقاط قوت خود سرمایه گذاری کنید.
• تشویق و توانمندسازی دیگران: با توانمندسازی و تشویق اعضای تیم خود، اعتماد به نفس خودتان نیز تقویت می شود.
• جلب کمک و راهنمایی: در صورت نیاز، از مربیان، مشاوران یا افراد با تجربه کمک بگیرید. این نشان دهنده قدرت است، نه ضعف.
• دستیابی به پیروزی های کوچک: با تعیین اهداف کوچک و قابل دستیابی، به تدریج اعتماد به نفس خود را افزایش دهید.

۱۸. انضباط فردی: کاتالیزور استعداد

انضباط فردی، توانایی کنترل خود و انجام آنچه لازم است، حتی زمانی که احساس راحتی نمی کنید یا میلی به انجام آن ندارید. این صفت، به معنای پایبندی به اصول، اهداف و برنامه های خود، حتی در شرایط سخت و وسوسه برانگیز است. انضباط فردی، استعدادها را به عمل تبدیل می کند و کلید دستیابی به موفقیت پایدار است.

بدون انضباط فردی، هیچ کس قادر به دستیابی و حفظ موفقیت نیست. استعدادها بدون این صفت، هرگز به حداکثر پتانسیل خود نخواهند رسید. انضباط فردی به رهبر امکان می دهد تا اولویت های خود را دنبال کند، از عذرتراشی بپرهیزد و به تعهدات خود پایبند باشد. این صفت، پایه رهبری پایدار و مؤثر است.

ماکسول معتقد است که انضباط فردی، رهبر را در موقعیتی قرار می دهد که قادر به صعود به بالاترین سطوح باشد. او توصیه می کند: اولویت های خود را تعیین و دنبال کنید، از عذرتراشی بپرهیزید، پاداش را به انجام کار موکول کنید و توجه خود را بر نتیجه کار متمرکز کنید. استعداد بدون انضباط را به هشت پایی تشبیه می کند که بدون جهت حرکت می کند.

گام های عملی برای ایجاد انضباط فردی

• تعیین اولویت های واقعی و مهم: روی کارهایی تمرکز کنید که بیشترین تأثیر را دارند، نه صرفاً کارهای راحت و لذت بخش.
• ایجاد عادت های مثبت کوچک: عادت های انضباطی کوچک و پایدار را در زندگی روزمره خود جای دهید و به آن ها متعهد باشید.
• پرهیز از بهانه جویی: مسئولیت کامل اعمال خود را بپذیرید و از یافتن بهانه برای انجام ندادن کارها خودداری کنید.
• ایجاد سیستم پاداش و تنبیه: برای خودتان سیستم پاداش دهی بر اساس انجام تعهدات و تنبیه برای کوتاهی ها ایجاد کنید.

۱۹. خدمت به دیگران: جوهره رهبری واقعی

خدمت به دیگران، قرار دادن نیازها و منافع پیروان و تیم، مقدم بر منافع شخصی است. این صفت، قلب رهبری خدمتگزار (Servant Leadership) را تشکیل می دهد و بر این باور استوار است که رهبر واقعی، کسی است که به مردم خدمت می کند و در راستای منافع آن ها عمل می کند. این رویکرد، روابط عمیق و وفاداری پایدار ایجاد می کند.

رهبر واقعی به مردم خدمت می کند و در راستای منافع آن ها عمل می کند، و در این صورت است که محبوب و مورد احترام واقع می شود. انگیزه ی رهبران خدمتگزار، علاقه صمیمانه به انسان ها است، نه آرزوی افتخار فردی یا کسب مقام. این صفت، نفوذ رهبر را افزایش می دهد و به او امکان می دهد تا تأثیر ماندگاری بر جای بگذارد.

ماکسول می گوید: شما مکلفید که همکاران خود را پیش از پست و مقام دوست داشته باشید. او ویژگی های رهبر خدمتگزار را اینگونه برمی شمرد: دیگران را بر خود مقدم می شمارد، اطمینان دارد که می تواند خدمت کند، در خدمت به دیگران پیش قدم می شود، مقام پرست نیست و با عشق و علاقه خدمت می کند.

گام های عملی برای تبدیل شدن به رهبر خدمتگزار

• همدلی و در دسترس بودن: نیازهای اعضای تیمتان را بشناسید و همواره برای کمک و حمایت از آن ها در دسترس باشید.
• توانمندسازی و تفویض اختیار: به تیمتان قدرت و مسئولیت دهید تا بتوانند رشد کنند و به پتانسیل کامل خود دست یابند.
• پیش قدمی در کمک: بدون انتظار، در کمک به دیگران پیش قدم شوید و به جای دستور دادن، حمایت کنید.
• دوری از مقام پرستی: بر تأثیرگذاری بر دیگران و ایجاد ارزش تمرکز کنید، نه بر جایگاه یا مقام شخصی.

۲۰. قابلیت یادگیری (آموزش پذیری): سوخت رشد بی پایان

قابلیت یادگیری، میل و توانایی مداوم برای کسب دانش جدید، گسترش بینش و افزایش مهارت هاست. این صفت، نشانه ای از تواضع و آگاهی رهبر به این نکته است که همیشه چیزی برای یادگیری وجود دارد و رشد شخصی، پیش نیاز رشد سازمانی است. رهبران آموزش پذیر، همواره در حال تکامل هستند.

رشد شما تعیین کننده شخصیت شماست. اگر رهبر آموزش پذیر باقی نماند، سازمان نیز در مسیر رکود قرار خواهد گرفت. در دنیایی که به سرعت در حال تغییر است، رهبران باید به طور مداوم سعی در ارتقاء دانش، گسترش بینش و افزایش مهارت های خود داشته باشند تا بتوانند چالش های جدید را مدیریت کنند.

ماکسول به پنج رهنمود برای بیدار کردن شوق آموختن اشاره می کند: بیماری من که به مقصد رسیدم را درمان کنید، بر کامیابی خود چیره شوید (غرور موفقیت را از بین ببرید)، میان بر نزنید، از غرور خود مایه بگذارید (متواضع باشید) و هیچ گاه اشتباهی را تکرار نکنید. او می گوید: مادامی که سبز هستید، در حال رشد هستید؛ به محض اینکه رسیدید، آغاز پوسیدگی شماست.

گام های عملی برای تقویت آموزش پذیری

• درمان غرور و تکبر: بپذیرید که همیشه چیزهای جدیدی برای یادگیری وجود دارد و هیچ کس همه چیز را نمی داند.
• جستجوی فعال بازخورد: بازخوردها را فرصتی ارزشمند برای رشد و بهبود بدانید و از آن ها استقبال کنید.
• مطالعه و پژوهش مداوم: به طور منظم در حوزه کاری خود و حوزه های مرتبط مطالعه کنید تا دانش خود را به روز نگه دارید.
• تجربه های جدید و خارج از منطقه راحتی: خود را در موقعیت های جدید و چالش برانگیز قرار دهید تا مهارت های جدیدی کسب کنید.

۲۱. قابلیت رویاپردازی (بینش آینده): قطب نمای رهبر

رویاپردازی یا بینش آینده، توانایی دیدن آینده، ترسیم یک چشم انداز روشن و الهام بخش برای آینده و توانمندسازی دیگران برای دستیابی به آن است. این صفت، قطب نمای رهبر است که مسیر حرکت را نشان می دهد و به تیم جهت می دهد. رویا، به اهداف معنا می بخشد و فرد را به جلو می راند.

رهبر بدون چشم انداز، راه به جایی نمی برد و صرفاً دور خود می چرخد. رویاپردازی، مردم را جذب می کند، آن ها را به چالش می کشد و در راستای یک هدف مشترک متحد می سازد. هر چه چشم انداز یک رهبر بزرگ تر و الهام بخش تر باشد، افراد بیشتری را به دنبال خود می کشاند و انگیزه ی آن ها را برای تلاش افزایش می دهد.

ماکسول می گوید: شهامت رهبران بزرگ در تحقق آرمانشان زاییده شوق و علاقه آن هاست، نه پست و مقامشان. او تأکید دارد که بینش از درون سرچشمه می گیرد، حاصل عمر انسان است، به نیازهای دیگران پاسخ می دهد و منابع را گرد می آورد. به گفته او، چشم انداز واقعی باید از خدا یاری جسته باشد، زیرا اوست که از توانایی و ظرفیت کامل ما خبر دارد.

گام های عملی برای تقویت رویاپردازی

• خودارزیابی عمیق و شناخت درونی: به دنبال انگیزه ها، استعدادها و رسالت درونی خود باشید. چه چیزی شما را به هیجان می آورد و برایتان معنا دارد؟
• گوش دادن به صداهای مختلف: به ندای درون، نیازهای مردم، و مشاوره متخصصان گوش دهید تا چشم اندازتان غنی تر شود.
• ترسیم چشم انداز به صورت ملموس: چشم انداز خود را واضح و ملموس روی کاغذ بیاورید و آن را با جزئیات توصیف کنید.
• الهام بخشی و به اشتراک گذاری: چشم انداز خود را با شور و شوق با دیگران به اشتراک بگذارید تا آن ها نیز جذب آن شوند و برای تحققش تلاش کنند.

پیاده سازی عملی: چگونه ۲۱ صفت را در زندگی روزمره خود به کار ببندیم؟

پس از آشنایی با ۲۱ صفت بایسته یک مدیر، این سوال مطرح می شود که چگونه می توان این ویژگی ها را در عمل به کار بست و در زندگی روزمره آن ها را پرورش داد؟ رهبری یک سفر بی انتهاست، نه یک مقصد. این فرآیند نیازمند تعهد مداوم، خودآگاهی و تلاش مستمر است.

یک سفر، نه یک مقصد

مهم ترین نکته این است که توسعه صفات رهبری، یک فرآیند مادام العمر است. انتظار نداشته باشید که یک شبه به تمامی این صفات مسلط شوید. هر گام کوچک، هر تلاش آگاهانه، و هر درس آموزی از شکست ها و موفقیت ها، شما را در این مسیر جلوتر می برد. به جای تمرکز بر کمال مطلق، بر پیشرفت مداوم تمرکز کنید.

رهبری واقعی از درون آغاز می شود و محصول پرورش شخصیت و ارزش های درونی است.

شروع از کجا؟ (نکات کاربردی)

برای شروع این سفر، می توانید از نکات عملی زیر بهره بگیرید:

• انتخاب چند صفت کلیدی برای شروع: نیازی نیست همزمان روی همه ۲۱ صفت کار کنید. ۲ تا ۳ صفت را که در آن ها احساس ضعف می کنید یا برای نقش فعلی شما حیاتی تر هستند، انتخاب کنید و در بازه زمانی مشخص روی آن ها متمرکز شوید.
• اقدامات کوچک اما مداوم: برای هر صفت، اقدامات عملی و کوچکی را تعریف کنید که می توانید به صورت روزانه یا هفتگی انجام دهید. این عادت های کوچک، به مرور زمان نتایج بزرگی خواهند داشت.
• جستجوی مربی یا منتور: از راهنمایی و تجربه یک مربی یا منتور که خود دارای این صفات است، بهره بگیرید. آن ها می توانند به شما بازخورد سازنده دهند و مسیر را برایتان روشن تر کنند.
• بازخورد مستمر از دیگران: به طور منظم از همکاران، اعضای تیم و افراد مورد اعتماد خود بازخورد بخواهید. این بازخوردها، دیدگاه های ارزشمندی را درباره نحوه عملکرد و تأثیرگذاری شما ارائه می دهند.
• مطالعه و پژوهش مداوم: کتاب ها و مقالات مرتبط با رهبری را مطالعه کنید. یادگیری مستمر، سوخت رشد شماست.
• تحمل و درس گرفتن از شکست ها: شکست ها بخشی طبیعی از فرآیند یادگیری هستند. به جای دلسرد شدن، از آن ها درس بگیرید و با شهامت به مسیر ادامه دهید.

نتیجه گیری: فراخوانی به رهبری الهام بخش

کتاب صفات بایسته یک مدیر اثر جان سی ماکسول، بیش از یک کتاب، یک نقشه راه عملی برای تبدیل شدن به رهبری است که نه تنها در مدیریت سازمان موفق است، بلکه مؤثر، الهام بخش و به یاد ماندنی نیز خواهد بود. این ۲۱ صفت، نه تنها چارچوبی برای ارزیابی توانمندی های رهبری فراهم می آورند، بلکه گام های مشخصی را برای توسعه فردی در این مسیر ارائه می دهند.

یادگیری و پرورش این صفات، شما را در جایگاه یک مدیر ارتقا داده و به یک رهبر تبدیل خواهد کرد؛ رهبری که می تواند اعتماد دیگران را جلب کند، آن ها را برای دستیابی به اهداف مشترک برانگیزد و تأثیری مثبت و پایدار بر محیط اطراف خود بگذارد. این صفات، قابل یادگیری و پرورش هستند و هر یک از ما می توانیم با تعهد و تلاش آگاهانه، آن ها را در شخصیت خود نهادینه کنیم.

امروز تصمیم بگیرید که یک یا دو صفت از این ۲۱ ویژگی را انتخاب کرده و آگاهانه روی آن ها کار کنید. از همین امروز، سفر خود را به سوی رهبری بی نظیر آغاز کنید. تبدیل شدن به یک رهبر واقعی، انتخاب شماست.

منابع:

نام کتاب: صفات بایسته یک مدیر (The 21 Indispensable Qualities of a Leader)

نویسنده: جان سی ماکسول