تجاوز جنسی در خارج

مواجهه با پدیده تجاوز جنسی در خارج از کشور، چه در سفر کوتاه و چه در مهاجرت طولانی مدت، یک نگرانی جدی و واقعی است که آگاهی از آن برای حفظ امنیت فردی حیاتی به شمار می رود. شناخت ابعاد این معضل و تفاوت های فرهنگی و قانونی کشورهای مختلف، نخستین گام در راستای پیشگیری و مدیریت صحیح موقعیت های پرخطر است.

سفر به سرزمین های جدید با فرهنگ ها و قوانین متفاوت، می تواند فرصت های بسیاری را فراهم آورد، اما همزمان فرد را در معرض ریسک های خاصی قرار می دهد. تجاوز جنسی در خارج از مرزهای آشنا، به دلیل ناآگاهی از سیستم قضایی محلی، موانع زبانی، و دوری از شبکه های حمایتی، می تواند تجربه ای به مراتب آسیب زاتر باشد. بنابراین، کسب اطلاعات جامع و کاربردی در مورد این پدیده، از شناسایی کشورهای با آمار بالاتر گرفته تا آگاهی از راه های پیشگیری و اقدامات ضروری پس از وقوع، برای هر فارسی زبانی که قصد سفر یا اقامت در خارج از کشور را دارد، امری ضروری است. این دانش به افراد کمک می کند تا با درک بهتری از محیط اطراف خود، تصمیمات آگاهانه تری اتخاذ کرده و امنیت شخصی خود را در اولویت قرار دهند.

آمار جهانی تجاوز جنسی: ابعاد و گستردگی پدیده

پدیده تجاوز جنسی یک معضل جهانی است که هیچ کشوری از آن مصون نیست. آمارهای جهانی نشان می دهد که میلیون ها نفر در سراسر دنیا قربانی این جرم می شوند، اما تعداد موارد گزارش شده تنها بخش کوچکی از واقعیت را آشکار می کند. سازمان ملل متحد و سایر نهادهای بین المللی، با جمع آوری داده ها، تلاش می کنند تا ابعاد واقعی این مشکل را درک کنند، هرچند که پیچیدگی های اجتماعی و فرهنگی، دستیابی به آمارهای دقیق را دشوار می سازد. به عنوان مثال، بر اساس گزارش های معتبر، حدود ۳۶ درصد از زنان در سراسر جهان خشونت فیزیکی و جنسی را در طول زندگی خود تجربه کرده اند که این ارقام نشان دهنده گستردگی نگران کننده این معضل است.

پدیده کم گزارش دهی و دلایل آن

یکی از بزرگ ترین چالش ها در درک واقعی آمار تجاوز جنسی در جهان، پدیده کم گزارش دهی (Underreporting) است. بسیاری از موارد تجاوز جنسی هرگز به پلیس یا مقامات قضایی گزارش نمی شوند. دلایل متعددی برای این کم گزارش دهی وجود دارد که در کشورهای مختلف ممکن است متفاوت باشد. ترس از قضاوت اجتماعی، شرم، احساس گناه، ترس از انتقام مهاجم، عدم اعتماد به سیستم قضایی، موانع فرهنگی و زبانی، و عدم آگاهی از حقوق و حمایت های موجود، از جمله مهمترین این دلایل هستند. در برخی جوامع، قربانیان تجاوز جنسی نه تنها حمایت لازم را دریافت نمی کنند، بلکه ممکن است خودشان مورد سرزنش قرار گیرند، که این امر تمایل به گزارش دهی را به شدت کاهش می دهد. این پدیده باعث می شود آمارهای رسمی، تصویر کاملی از شیوع واقعی تجاوز جنسی ارائه ندهند و تصمیم گیری برای مقابله با آن را دشوارتر سازد.

تأثیر جنسیت، سن و رابطه مهاجم و قربانی بر آمار

آمار تجاوز جنسی در جهان نشان دهنده الگوهای مشخصی در رابطه با جنسیت، سن و رابطه مهاجم و قربانی است. اکثر قربانیان تجاوز جنسی زنان هستند، هرچند مردان نیز می توانند مورد تجاوز قرار گیرند. همچنین، بخش قابل توجهی از تجاوزها در سنین پایین و نوجوانی رخ می دهد. نکته مهم و غالباً نگران کننده این است که در بسیاری از موارد، مهاجم فردی آشنا برای قربانی است؛ اعضای خانواده، دوستان، همکاران، یا شرکای عاطفی. این حقیقت که تجاوز لزوماً توسط یک غریبه در یک مکان خلوت رخ نمی دهد، بلکه می تواند در محیط های به ظاهر امن و توسط افراد شناخته شده اتفاق بیفتد، بر پیچیدگی این پدیده و نیاز به آگاهی بیشتر می افزاید. تحلیل این عوامل به درک بهتر آسیب پذیری ها و طراحی راهکارهای پیشگیرانه موثرتر کمک می کند.

۱۰ کشور با بالاترین آمار جرائم جنسی و تجاوز

شناسایی کشورهای پرخطر از نظر تجاوز جنسی و تحلیل آمارهای موجود در آن ها، برای مسافران و مهاجران امری ضروری است. لازم به ذکر است که آمار بالای گزارش دهی در یک کشور لزوماً به معنای شیوع بیشتر تجاوز نیست، بلکه ممکن است نشان دهنده سیستم گزارش دهی قوی تر و اعتماد بیشتر قربانیان به نهادهای قضایی باشد. با این حال، مطالعه این آمارها می تواند بینش های مهمی درباره ریسک های بالقوه فراهم کند.

۱. آفریقای جنوبی: بالاترین میزان تجاوز

آفریقای جنوبی یکی از بالاترین آمارهای تجاوز جنسی را در جهان دارد. تخمین زده می شود که سالانه حدود ۵۰۰,۰۰۰ مورد تجاوز در این کشور اتفاق می افتد و بیش از ۴۰ درصد از زنان آفریقای جنوبی در طول زندگی خود مورد تجاوز قرار می گیرند. با این حال، شورای تحقیقات پزشکی آفریقای جنوبی اعلام کرده است که تنها حدود یک مورد از هر ۹ تجاوز گزارش می شود، که نشان دهنده این است که آمار واقعی می تواند به مراتب بالاتر باشد. کودکان نیز به شدت در معرض خطر هستند؛ طبق گزارش ها، حدود ۴۱ درصد از قربانیان جرائم جنسی را کودکان تشکیل می دهند و ۱۵ درصد از آن ها زیر ۱۱ سال سن دارند. این کشور با چالش های عمیق اجتماعی، فقر، و نابرابری مواجه است که همگی می توانند در افزایش این آمار نقش داشته باشند.

۲. سوئد: آمار بالا در اروپا

سوئد در اروپا یکی از بالاترین نرخ های گزارش شده تجاوز جنسی را داراست، با آماری حدود ۵۲.۲ مورد در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر. برخی مطالعات نشان می دهند که از هر چهار زن سوئدی، یک نفر قربانی تجاوز بوده است. این آمار بالا ممکن است تا حدودی به تعاریف گسترده تر قانونی تجاوز جنسی در سوئد و نیز افزایش آگاهی عمومی و اعتماد به سیستم قضایی برای گزارش دهی مربوط باشد. برای مثال، در سال ۱۹۷۵، تنها ۴۲۱ مورد تجاوز به پلیس گزارش شد، در حالی که این رقم در سال ۲۰۱۴ به ۶۶۲۰ مورد رسید. این روند افزایشی می تواند نشان دهنده بهبود فرآیندهای گزارش دهی و حمایت از قربانیان باشد، اما همزمان نگرانی هایی را در مورد امنیت زنان در این کشور اروپایی به وجود آورده است.

۳. ایالات متحده: تعاریف و آمارهای متنوع

در ایالات متحده، وزارت دادگستری تجاوز جنسی را به عنوان هر گونه دخول، هرچند خفیف، به واژن یا مقعد یا نفوذ دهانی توسط اندام جنسی شخص دیگری، بدون رضایت شخص دیگر تعریف می کند. آمارها نشان می دهد که حدود ۱۹.۳ درصد از زنان و ۲ درصد از مردان حداقل یک بار در طول زندگی خود مورد تجاوز قرار گرفته اند. اگرچه در سال های اخیر، نرخ تعرض یا تجاوز جنسی در آمریکا بین سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۰، حدود ۵۸ درصد کاهش یافته است، اما پدیده کم گزارش دهی همچنان یک مشکل جدی است؛ تخمین زده می شود که تنها ۳۴.۸ درصد از موارد به مقامات گزارش می شوند. دانشجویان، اقلیت ها و زندانیان از گروه های آسیب پذیرتر هستند؛ به طوری که سالانه حدود ۲۱۶,۰۰۰ زندانی در این کشور قربانی تجاوز جنسی می شوند.

۴. انگلستان و ولز: روند افزایشی گزارش ها

در انگلستان و ولز، طبق گزارش ها، سالانه حدود ۸۵,۰۰۰ نفر قربانی تجاوز جنسی می شوند که ۷۳,۰۰۰ نفر از آنها زن و ۱۲,۰۰۰ نفر مرد هستند. این رقم معادل ۲۳۰ مورد تجاوز در روز است. آمارها نشان می دهد که از هر پنج زن، یک نفر از سن ۱۶ سالگی به بعد نوعی خشونت جنسی را تجربه می کند. نکته قابل توجه این است که تعداد گزارش های تجاوز ثبت شده توسط پلیس در حال افزایش است و این جرم تا ۲۹ درصد رشد داشته است، در حالی که سایر جرائم در حال کاهش بوده اند. این افزایش می تواند ناشی از افزایش آگاهی عمومی، بهبود سیستم های گزارش دهی و تشویق قربانیان به ثبت شکایت باشد. جوانان نیز به شدت در معرض خطر هستند، به طوری که یک سوم دختران و ۱۶ درصد پسران ۱۳ تا ۱۸ ساله خشونت جنسی را تجربه کرده اند.

۵. هندوستان: چالش های فرهنگی و آشنایی مهاجمان

هندوستان با جمعیتی بالای ۱.۲ میلیارد نفر، با معضل جدی خشونت جنسی و تجاوز مواجه است. آژانس ثبت جرائم ملی این کشور گزارش داده که جرائم علیه زنان از سال ۲۰۱۰ حدود ۷.۵ درصد افزایش یافته است. تعداد تجاوزهای گزارش شده از ۲۴,۹۲۳ مورد در سال ۲۰۱۲ به ۳۳,۷۰۷ مورد در سال ۲۰۱۳ افزایش یافت. در هندوستان، هر ۲۰ دقیقه یک زن مورد تجاوز جنسی قرار می گیرد و بسیاری از قربانیان بین ۱۸ تا ۳۰ سال سن دارند، در حالی که یک سوم آن ها زیر ۱۸ سال هستند. دهلی نو و ایالت مادیا پرادش بالاترین آمار تجاوز را در این کشور دارند. نگران کننده ترین حقیقت این است که حدود ۹۴ درصد از مهاجمان، افرادی آشنا برای قربانیان هستند (همسایگان، نزدیکان، آشنایان و حتی والدین)، و حدود ۹۰ درصد از جرائم جنسی گزارش نمی شوند، که این امر چالش های فرهنگی و اجتماعی عمیقی را در هندوستان نشان می دهد.

آمار بالای کم گزارش دهی در بسیاری از کشورها، از جمله هندوستان (۹۰٪) و آفریقای جنوبی (۸ مورد از ۹ مورد)، نشان دهنده نیاز مبرم به تغییرات فرهنگی، اجتماعی و قانونی برای ایجاد محیطی امن تر برای قربانیان است تا بتوانند بدون ترس و شرم، وقایع را گزارش دهند.

۶. نیوزلند: پدیده کم گزارش دهی و پرونده های خاص

نیوزلند نیز در زمره کشورهایی با آمار بالای آزار جنسی قرار دارد. این کشور، همراه با استرالیا، در رتبه سوم جهانی از نظر گزارش تجاوز توسط زنانی که توسط فردی غیر از شریک زندگی خود مورد تجاوز قرار گرفته اند، قرار دارد. گزارش ها نشان می دهد که از هر سه دختر و از هر شش پسر، یک نفر تا پیش از ۱۶ سالگی مورد سوءاستفاده جنسی قرار می گیرد. با وجود افزایش ۱۵ درصدی آزارهای جنسی در این کشور در سال های اخیر و دو برابر شدن این رقم در مدارس، تنها ۹ درصد از تخلفات جنسی به پلیس گزارش می شود و از این تعداد، فقط ۱۳ درصد به محکومیت فرد منجر می شود. ۹۱ درصد از تجاوزها اصلاً گزارش نشده یا قربانیان از سوی پلیس تهدید شده و از شکایت منصرف شده اند که این آمار به شدت نگران کننده است.

۷. کانادا: افزایش آزار جنسی و نقش آشنایان

در کانادا، آزار جنسی به سرعت در حال افزایش است و سالانه حدود ۴۶۰,۰۰۰ مورد آزار جنسی در این کشور گزارش می شود. با این حال، تنها ۳۳ مورد از هر ۱۰۰۰ مورد به پلیس گزارش شده و تنها ۲۹ مورد به عنوان جرم شناخته می شود. بیش از ۸۰ درصد قربانیان زن هستند و اکثر تجاوزها در خانه قربانی اتفاق می افتد. نکته قابل تأمل این است که ۸۰ درصد از افراد متجاوز، دوستان و اعضای خانواده فرد قربانی هستند. آمارهای نگران کننده دیگری نیز وجود دارد؛ ۸۳ درصد از زنان ناتوان و از کار افتاده در طول زندگی خود قربانی آزار جنسی می شوند. این آمارها نشان دهنده آن است که امنیت زنان و افراد آسیب پذیر در کانادا با چالش های جدی مواجه است و محیط های خانگی و آشنایان می توانند منبع اصلی خطر باشند.

۸. استرالیا: آمار قربانیان و نقش آشنایان

در سال ۲۰۱۲، حدود ۵۱,۲۰۰ نفر از افراد ۱۸ سال به بالا در استرالیا قربانی آزار و اذیت جنسی شده اند. این کشور نیز مانند نیوزلند، در رتبه سوم جهانی از نظر گزارش تجاوز قرار دارد. بیش از ۷۰ درصد از آزارهای جنسی توسط اعضای خانواده، دوستان، همکاران یا همکلاسی های فرد انجام می شود. تنها ۱ درصد از تجاوزها توسط افراد غریبه رخ داده است. این ارقام تأکید می کنند که مفهوم غریبه های خطرناک، تصویر کاملی از واقعیت خشونت جنسی ارائه نمی دهد و افراد باید نسبت به محیط اطراف و روابط خود آگاه باشند. سنین بالای ۱۵ سال، عمدتاً قربانیان تجاوزهای جنسی هستند و حدود ۳۰ درصد از گزارش های پلیس توسط قربانیان آزارهای جنسی انجام می شود.

۹. زیمباوه: تجاوز به کودکان و عدم گزارش دهی

زیمباوه در زمینه جرائم جنسی و تجاوز، با آمار بالایی روبرو است. بر اساس گزارش ها، حداقل هر ۹۰ دقیقه یک زن در زیمباوه مورد تجاوز قرار می گیرد، به طوری که ماهانه حدود ۵۰۰ زن و روزانه ۱۶ زن در این کشور تجاوز می شوند. آمارهای یونیسف نشان می دهد که تجاوز به کودکان در زیمباوه بالای ۴۲ درصد است. در سه ماهه نخست سال، حدود ۱۵۲۴ مورد تجاوز گزارش شده که ۷۸۰ مورد از آن ها مربوط به کودکان بین ۱۱ تا ۱۶ سال و ۲۷۶ مورد مربوط به کودکان ۵ تا ۱۰ سال بوده است. با این حال، به دلیل ترس و نگرانی، بسیاری از موارد گزارش نمی شوند، و این رقم واقعی می تواند بسیار بالاتر باشد. این وضعیت نشان دهنده یک بحران جدی در حفاظت از زنان و کودکان در این کشور است.

۱۰. دانمارک و فنلاند: تجربه خشونت های فیزیکی و جنسی

در کشورهای اروپایی نیز خشونت های فیزیکی و جنسی به طور گسترده ای وجود دارد. بر اساس تحقیقات آژانس اتحادیه اروپا برای حقوق بنیادی در سال ۲۰۱۴، حدود ۴۷ درصد از زنان در فنلاند و ۵۲ درصد از زنان در دانمارک دچار سوء استفاده جنسی یا فیزیکی شده اند. از هر سه زن در اروپا، یک نفر آسیب فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده و ۵ درصد آن ها مورد تجاوز قرار گرفته اند. فنلاند تا سال ۱۹۹۴ تجاوز را به طور قانونی جرم نمی شناخت که این موضوع نشان دهنده تغییرات اخیر در قوانین این کشور است. با این حال، پدیده کم گزارش دهی همچنان یک مشکل است و تنها ۱۳ درصد از زنان شدیدترین این حوادث را به پلیس گزارش داده اند. این آمارها نشان می دهد که حتی در کشورهای توسعه یافته با سیستم های حمایتی پیشرفته، معضل خشونت جنسی همچنان پابرجاست.

ریسک های خاص برای مسافران و مهاجران در خارج

مسافرت یا مهاجرت به کشوری دیگر، با وجود تمام فرصت ها و تجربیات جذابی که به همراه دارد، می تواند فرد را در برابر ریسک های خاصی آسیب پذیرتر سازد. ناآگاهی و عدم آمادگی، این آسیب پذیری را دوچندان می کند و ممکن است فرد را در موقعیت های خطرناک قرار دهد. شناخت این ریسک ها، گام اول در جهت امنیت سفر برای زنان و مردان است.

• عدم آشنایی با زبان و فرهنگ محلی: ناتوانی در برقراری ارتباط موثر و درک هنجارهای اجتماعی می تواند منجر به سوءتفاهم ها و قرار گرفتن در موقعیت های ناخواسته شود. همچنین، ممکن است فرد نتواند در مواقع اضطراری کمک بگیرد یا درخواست خود را به وضوح بیان کند.
• ناآگاهی از قوانین و سیستم قضایی مقصد: قوانین تجاوز جنسی در کشورهای مختلف متفاوت است. ندانستن حقوق فردی، روند گزارش دهی، و مجازات های مربوط به این جرم، می تواند فرآیند پیگیری قانونی را بسیار دشوار کند و حتی ممکن است قربانی را در موقعیتی نامطلوب قرار دهد.
• آسیب پذیری بیشتر در محیط های ناآشنا: هتل ها، بارها، کلوب های شبانه، و وسایل حمل ونقل عمومی (به ویژه در ساعات پایانی شب) در یک محیط ناآشنا، می توانند نقاطی باشند که فرد در آن ها بیشتر در معرض خطر قرار گیرد. عدم شناخت مسیرها و مناطق امن و ناامن، این خطر را افزایش می دهد.
• اثر الکل و مواد مخدر: مصرف بیش از حد الکل یا مواد مخدر می تواند قدرت قضاوت و واکنش فرد را کاهش دهد و او را در برابر مهاجمان احتمالی آسیب پذیرتر سازد. این عامل ریسک مهمی است که نباید نادیده گرفته شود.
• تجاوز جنسی توسط افراد آشنا یا میزبانان در خارج: همانطور که آمارها نشان می دهد، بسیاری از موارد تجاوز جنسی توسط افراد آشنا رخ می دهد. در یک کشور خارجی، این آشنایان می توانند هم سفران، هم اتاقی ها، میزبانان محلی، یا حتی افرادی باشند که فرد در محیط های اجتماعی با آن ها آشنا شده است.
• مشکلات در دسترسی به منابع حمایتی و گزارش دهی: در صورت وقوع تجاوز، دسترسی به مراکز درمانی، پلیس، مشاوره های روانشناختی، و سفارت یا کنسولگری کشور خود می تواند به دلیل موانع زبانی، بوروکراسی، یا عدم آگاهی از منابع موجود، با چالش هایی همراه باشد. این مشکلات می توانند فرآیند کمک به قربانیان تجاوز در خارج از کشور را پیچیده کنند.

راهنمای پیشگیری و افزایش امنیت در سفر به خارج

برای اطمینان از امنیت سفر برای زنان و مردان در خارج از کشور، اتخاذ رویکردی پیشگیرانه و آگاهانه ضروری است. برنامه ریزی دقیق و رعایت نکات ایمنی می تواند به شدت ریسک مواجهه با موقعیت های خطرناک را کاهش دهد و به افزایش حفاظت از خود در سفر کمک کند.

پیش از سفر

1. تحقیق کامل درباره مقصد: پیش از سفر، اطلاعات دقیقی درباره فرهنگ، قوانین، هنجارهای اجتماعی، مناطق امن و ناامن، و نرخ جرائم در مقصد کسب کنید. درک تفاوت های فرهنگی می تواند از سوءتفاهم ها جلوگیری کند.
2. آگاهی از شماره های اضطراری و آدرس سفارت/کنسولگری ایران: شماره تلفن های اضطراری (پلیس، آمبولانس، آتش نشانی) و اطلاعات تماس و آدرس سفارت/کنسولگری ایران در کشور مقصد را یادداشت کرده و در دسترس داشته باشید.
3. آموزش های دفاع شخصی (در صورت امکان): در صورت تمایل و امکان، شرکت در دوره های کوتاه دفاع شخصی می تواند اعتماد به نفس شما را افزایش داده و در مواقع لزوم مهارت های محافظت از خود را فراهم آورد.
4. به اشتراک گذاشتن برنامه سفر با افراد معتمد: جزئیات برنامه سفر خود، از جمله زمان ورود و خروج، محل اقامت، و مقاصد اصلی را با حداقل یک یا دو نفر از افراد معتمد (خانواده یا دوستان) در میان بگذارید.

در طول سفر

1. هوشیاری و آگاهی از محیط اطراف: همواره به محیط اطراف خود توجه داشته باشید. از پیاده روی در مناطق خلوت یا نور کم در شب خودداری کنید و به حرکات مشکوک افراد توجه کنید.
2. اجتناب از موقعیت های پرخطر: به تنهایی به مکان های نامناسب و پرخطر نروید، به خصوص در ساعات پایانی شب. در صورت لزوم، با همراهی دوستان یا استفاده از سرویس های حمل ونقل معتبر تردد کنید.
3. عدم مصرف بیش از حد الکل یا مواد مخدر: از مصرف بیش از حد الکل یا مواد مخدر که می تواند قدرت قضاوت و واکنش شما را کاهش دهد، پرهیز کنید. نوشیدنی های خود را هرگز رها نکنید و از نوشیدنی های ارائه شده توسط غریبه ها بپرهیزید.
4. اطمینان از امنیت محل اقامت: هنگام رزرو هتل یا اقامتگاه، به نظرات امنیتی کاربران توجه کنید. پس از ورود، از قفل بودن درها و پنجره ها اطمینان حاصل کنید و از قفل های اضافی استفاده کنید.
5. استفاده هوشمندانه از حمل ونقل عمومی و تاکسی ها: از تاکسی های مجاز و معتبر استفاده کنید. در صورت امکان، از اپلیکیشن های معتبر حمل ونقل که اطلاعات راننده و مسیر را ثبت می کنند، بهره بگیرید.
6. اهمیت نه گفتن و حفظ مرزهای شخصی: همیشه حق دارید که به هر چیزی که احساس ناراحتی می کنید نه بگویید. مرزهای شخصی خود را قاطعانه حفظ کنید و اجازه ندهید کسی به آن ها تجاوز کند.
7. همراه داشتن وسایل ارتباطی ضروری و شارژ کامل: تلفن همراه خود را همیشه همراه داشته باشید و از شارژ کافی آن اطمینان حاصل کنید. داشتن یک پاوربانک نیز می تواند مفید باشد.

تحقیقات نشان می دهد که بیش از ۷۰ درصد تجاوزات جنسی در استرالیا توسط افراد آشنا و تنها ۱ درصد توسط افراد غریبه رخ می دهد. این آمار بر اهمیت هوشیاری در تعاملات اجتماعی و مرزهای شخصی، حتی با افرادی که به نظر قابل اعتماد می رسند، تأکید می کند.

در صورت وقوع تجاوز جنسی در خارج از کشور: گام های حیاتی

حتی با رعایت تمام نکات پیشگیرانه، ممکن است فرد با موقعیت ناگوار تجاوز جنسی مواجه شود. در چنین شرایطی، آگاهی از گام های حیاتی پس از وقوع حادثه می تواند به حفظ سلامت جسمی و روانی و پیگیری حقوقی کمک کند. این راهنمایی ها برای کمک به قربانیان تجاوز در خارج از کشور طراحی شده اند.

اولین گام: حفظ امنیت و دور شدن از خطر

مهم ترین اولویت پس از وقوع تجاوز جنسی، حفظ امنیت جانی و دور شدن از خطر است. بلافاصله از محل حادثه فاصله بگیرید و به مکانی امن بروید. اگر در خطر فوری هستید، با شماره اضطراری محلی (پلیس) تماس بگیرید. در صورت امکان، به نزدیک ترین فرد قابل اعتماد یا مکان امن (مانند لابی هتل، ایستگاه پلیس، یا یک فروشگاه شلوغ) پناه ببرید.

کمک های پزشکی و جمع آوری شواهد

در اسرع وقت به بیمارستان یا مرکز درمانی مراجعه کنید. حتی اگر آسیب فیزیکی مشهودی ندارید، معاینه پزشکی برای بررسی آسیب های داخلی، پیشگیری از بیماری های مقاربتی و بارداری ناخواسته، و جمع آوری شواهد پزشکی حیاتی است. در بسیاری از کشورها، بیمارستان ها دارای تیم های مخصوصی برای قربانیان تجاوز هستند که شواهد را به صورت دقیق و استاندارد جمع آوری می کنند (Kit تجاوز جنسی). تلاش کنید لباس های خود را تا قبل از معاینه پزشکی عوض نکنید و حمام نروید، زیرا این اقدامات ممکن است شواهد DNA را از بین ببرد.

تماس با سفارت/کنسولگری ایران

در اسرع وقت با سفارت/کنسولگری ایران در کشور مقصد تماس بگیرید. آن ها می توانند حمایت های کنسولی شامل معرفی وکیل، راهنمایی در مورد قوانین محلی، کمک در ارتباط با پلیس و مراکز درمانی، و حتی کمک به بازگشت به کشور را فراهم کنند. سفارتخانه نقش مهمی در تسهیل فرآیندها برای شهروندان خود در خارج از کشور دارد و به عنوان یک نقطه اتکا عمل می کند.

گزارش به پلیس محلی

تصمیم برای گزارش تجاوز به پلیس یک انتخاب شخصی است، اما اگر تصمیم به این کار گرفتید، باید با قوانین تجاوز جنسی در کشورهای مختلف آشنا باشید. پلیس محلی مسئول ثبت گزارش و آغاز تحقیقات است. در صورت نیاز، درخواست مترجم کنید و تمام جزئیات حادثه را صادقانه و به دقت بیان کنید. ممکن است روند قضایی در کشورهای مختلف متفاوت و گاه طولانی و چالش برانگیز باشد. لذا، صبور باشید و از حمایت های حقوقی و روانشناختی بهره مند شوید.

حفظ شواهد و مستندات

هرگونه مدرکی که به حادثه مربوط می شود را حفظ کنید. این شواهد می تواند شامل لباس هایی که در زمان حادثه پوشیده بودید، پیام های متنی، ایمیل ها، تصاویر، یا هرگونه مدرک دیگری باشد که می تواند در اثبات وقوع جرم کمک کننده باشد. این شواهد را به دقت نگهداری کرده و در اختیار مقامات قضایی یا پزشکی قرار دهید.

حمایت های روانشناختی و حقوقی

پس از تجربه تجاوز جنسی، سلامت روان قربانی به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد. جستجوی مشاوره های روانشناختی و حمایت های روحی از طریق مراکز مشاوره یا سازمان های حمایت از قربانیان تجاوز، برای مدیریت تروما و بهبود سلامت روان پس از تجاوز ضروری است. همچنین، پیگیری حقوقی می تواند بخشی از فرآیند بهبودی باشد. با کمک سفارت یا وکلای محلی، امکانات حقوقی در کشور مقصد را بررسی کنید. در برخی موارد، امکان بازگشت به کشور و پیگیری های لازم در آنجا نیز وجود دارد.

منابع حمایتی و سازمان های بین المللی

در سراسر جهان، سازمان ها و نهادهای بسیاری برای حمایت از قربانیان تجاوز جنسی و خشونت های مبتنی بر جنسیت فعالیت می کنند. شناخت این منابع می تواند در مواقع اضطراری یا برای یافتن حمایت های طولانی مدت بسیار مفید باشد. این سازمان ها نقش حیاتی در کمک به قربانیان تجاوز در خارج از کشور ایفا می کنند و می توانند راهنمایی ها و مشاوره های ارزشمندی ارائه دهند.

برخی از سازمان های حمایت از قربانیان تجاوز در جهان و خطوط کمک اضطراری عبارتند از:

• UN Women: این نهاد سازمان ملل متحد بر توانمندسازی زنان و برابری جنسیتی تمرکز دارد و در بسیاری از کشورها برنامه هایی برای مقابله با خشونت علیه زنان دارد. آن ها می توانند اطلاعات و منابعی در مورد سازمان های محلی ارائه دهند.
• RAINN (Rape, Abuse & Incest National Network): این سازمان بزرگ ترین شبکه ضد خشونت جنسی در ایالات متحده است و یک خط کمک ملی ۲۴ ساعته (National Sexual Assault Hotline) دارد. هرچند اصلی ترین فعالیت آن در آمریکاست، اما وب سایت آن ها منابع و اطلاعات کلی مفیدی را برای قربانیان در سراسر جهان ارائه می کند.
• سازمان های محلی و خطوط کمک اضطراری: در بسیاری از کشورها، سازمان های مردم نهاد و مراکز بحران تجاوز جنسی وجود دارند که حمایت های مستقیم (مانند مشاوره، پناهگاه، کمک حقوقی و پزشکی) را ارائه می دهند. معمولاً این مراکز دارای خطوط کمک اضطراری (Hotline) هستند که به صورت شبانه روزی فعالیت می کنند. جستجو در اینترنت با استفاده از کلمات کلیدی sexual assault crisis center [نام شهر/کشور] می تواند به یافتن این منابع کمک کند.
• سفارتخانه ها و کنسولگری ها: همانطور که پیشتر ذکر شد، سفارت یا کنسولگری کشور شما می تواند نقطه اتکای مهمی در خارج از کشور باشد و شما را به منابع محلی معتبر وصل کند.

این سازمان ها به قربانیان کمک می کنند تا به حقوق خود دست یابند، حمایت های لازم را دریافت کنند، و فرآیند بهبودی را آغاز کنند. تماس با این منابع می تواند قدمی مهم در مسیر بازیابی و عدالت باشد.

نتیجه گیری: سفری آگاهانه و ایمن با مسئولیت پذیری فردی

سفر و مهاجرت به خارج از کشور تجربه ای ارزشمند است، اما آگاهی از ریسک های احتمالی، به ویژه در مورد تجاوز جنسی در خارج، اجتناب ناپذیر است. این مقاله تلاش کرد تا با ارائه اطلاعات جامع در مورد آمارهای جهانی، کشورهای پرخطر، و راهکارهای پیشگیرانه، گامی در جهت افزایش امنیت و حفاظت از خود در سفر بردارد. درک تفاوت های فرهنگی و قانونی، آمادگی پیش از سفر، هوشیاری در طول اقامت، و آگاهی از گام های ضروری پس از وقوع حادثه، همگی ارکان اصلی یک سفر ایمن و مسئولانه را تشکیل می دهند.

با اتخاذ رویکردی آگاهانه و مسئولیت پذیر، می توانیم تجربه های سفر خود را ایمن تر سازیم و در عین حال، به ایجاد جامعه ای جهانی که در آن خشونت جنسی کمتر گزارش می شود و قربانیان حمایت بیشتری دریافت می کنند، کمک کنیم. یادآوری این نکته ضروری است که هیچ کس نباید قربانی تجاوز جنسی شود و مسئولیت این جرم همیشه بر عهده مهاجم است. با دانش و آمادگی، می توانیم از خود و عزیزانمان در برابر این خطرات محافظت کنیم و به سمت جهانی امن تر گام برداریم.