متن دادخواست ملاقات فرزند

متن دادخواست ملاقات فرزند سندی حقوقی است که توسط والدین یا سایر ذی نفعان برای احقاق حق قانونی و طبیعی ملاقات با فرزند مشترک، پس از جدایی یا طلاق، تنظیم و به دادگاه خانواده ارائه می شود. این دادخواست به دادگاه این امکان را می دهد تا با در نظر گرفتن مصلحت طفل، زمان، مکان و نحوه ملاقات را تعیین کند و از ممانعت های احتمالی جلوگیری به عمل آورد.

پس از انحلال کانون خانواده، روابط والدین با فرزندان دچار چالش های عمیقی می شود. در این شرایط، حق ملاقات با فرزند یکی از مهم ترین حقوقی است که نه تنها برای والدین، بلکه برای سلامت روانی و عاطفی کودک نیز حیاتی محسوب می گردد. ممانعت از این حق طبیعی و قانونی می تواند آسیب های جبران ناپذیری به هر دو طرف وارد کند. به همین دلیل، سیستم حقوقی ابزارهایی را برای حمایت از این حق پیش بینی کرده که برجسته ترین آن، تنظیم و ارائه دادخواست ملاقات فرزند است.

حق طبیعی ملاقات فرزند و ضرورت پیگیری قانونی

ملاقات با فرزند صرفاً یک حق والدین نیست، بلکه یک نیاز اساسی برای رشد متعادل روحی و روانی کودک محسوب می شود. کودکان برای شکل گیری هویت، احساس امنیت و ثبات عاطفی، نیازمند حفظ ارتباط با هر دو والد خود هستند، حتی اگر والدین جدا از یکدیگر زندگی کنند. قطع ارتباط با یکی از والدین می تواند منجر به احساس طردشدگی، اضطراب، غم و حتی مشکلات رفتاری در کودک شود.

ممانعت از ملاقات نه تنها به کودک آسیب می رساند، بلکه والد محروم را نیز با رنج عاطفی شدید مواجه می کند. این ممانعت ها گاهی به دلیل اختلافات عمیق میان والدین یا به عنوان ابزاری برای انتقام جویی مورد استفاده قرار می گیرد که در نهایت، کودک قربانی اصلی این تنش ها خواهد بود. از این رو، پیگیری قانونی حق ملاقات از طریق تنظیم و ثبت متن دادخواست ملاقات فرزند، نه تنها برای احقاق حقوق فردی، بلکه برای حمایت از مصلحت عالیه کودک و تضمین آینده ای سالم برای او ضروری است.

آشنایی با حق ملاقات فرزند: مبانی و ذی نفعان

حق ملاقات فرزند به معنای حق قانونی و طبیعی والدین یا سایر خویشاوندان درجه اول برای دیدار، ارتباط و گذراندن زمان با طفل مشترک است که حضانت او را بر عهده ندارند. این حق با حضانت تفاوت دارد؛ حضانت شامل نگهداری، تربیت و تصمیم گیری درباره امور روزمره طفل است، در حالی که حق ملاقات صرفاً به برقراری ارتباط با او محدود می شود. این حق بنیادی در قوانین بسیاری از کشورها، از جمله ایران، به رسمیت شناخته شده است.

ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی: سنگ بنای حق ملاقات

اصلی ترین مبنای قانونی حق ملاقات در ایران، ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی است که تصریح می کند: «در صورتی که به علت طلاق یا به هر جهت دیگر ابوین طفل در یک منزل سکونت نداشته باشند، هر یک از ابوین که طفل تحت حضانت او نمی باشد حق ملاقات طفل خود را دارد. تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزئیات مربوط به آنها در صورت اختلاف بین ابوین با محکمه است.» این ماده به وضوح حق ملاقات را برای هر دو والد به رسمیت می شناسد و اختیار تعیین جزئیات را در صورت عدم توافق والدین، به دادگاه واگذار می کند.

چه کسانی حق ملاقات دارند؟

اگرچه ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی به طور خاص به «ابوین» (پدر و مادر) اشاره دارد، اما رویه قضایی و دکترین حقوقی این حق را منحصر به والدین نمی دانند. در برخی شرایط و با تشخیص دادگاه، سایر خویشاوندان نیز می توانند از حق ملاقات بهره مند شوند:

• پدر و مادر: اصلی ترین ذی نفعان این حق هستند. حتی اگر حضانت با یکی از آن ها باشد، دیگری حق ملاقات را از دست نمی دهد.
• پدربزرگ ها و مادربزرگ ها: در بسیاری از موارد، دادگاه ها به دلیل مصلحت کودک و حفظ ارتباطات خانوادگی، حق ملاقات برای اجداد را نیز در نظر می گیرند.
• سایر خویشاوندان: در مواردی نادر و با اثبات مصلحت طفل، دادگاه ممکن است ملاقات طفل با عمه، خاله، عمو یا دایی را نیز صادر کند.

مصلحت کودک به عنوان اصل اساسی در تصمیم گیری دادگاه، نقش محوری ایفا می کند. هر تصمیمی که در خصوص حضانت و ملاقات طفل گرفته می شود، باید با اولویت قرار دادن منافع، نیازها و سلامت روانی کودک باشد. دادگاه در این زمینه اختیار گسترده ای دارد تا با توجه به شرایط خاص هر پرونده، بهترین تصمیم را اتخاذ نماید.

انواع دادخواست ملاقات: عادی یا با دستور موقت؟

برای پیگیری حق ملاقات فرزند، می توان دو نوع دادخواست متفاوت به دادگاه ارائه داد که بسته به فوریت و شرایط پرونده، انتخاب می شوند. شناخت تفاوت های این دو نوع دادخواست به خواهان کمک می کند تا با دیدی بازتر، مسیر قانونی مناسب را برگزیند.

الف) دادخواست ملاقات فرزند (عادی)

این نوع دادخواست، روال معمول و زمان بر رسیدگی های قضایی را طی می کند. زمانی که فوریت شدید برای ملاقات وجود ندارد و یا طرفین تمایل دارند که دادگاه با بررسی کامل موضوع و مدارک، حکمی پایدار و جامع صادر کند، از این نوع دادخواست استفاده می شود. فرآیند رسیدگی به شرح زیر است:

• ثبت دادخواست: خواهان با تنظیم متن دادخواست ملاقات فرزند و پیوست مدارک لازم، آن را از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت می کند.
• ابلاغ به خوانده: دادخواست و ضمائم آن به خوانده (کسی که حضانت طفل را بر عهده دارد) ابلاغ می شود.
• تعیین جلسه رسیدگی: دادگاه پس از طی مراحل اولیه، وقت رسیدگی تعیین می کند.
• جلسات دادرسی: طرفین در جلسات دادگاه حاضر شده و ادله و دفاعیات خود را ارائه می دهند. دادگاه ممکن است از کارشناس اجتماعی یا روانشناس کودک نیز برای تشخیص مصلحت طفل کمک بگیرد.
• صدور حکم: پس از بررسی کامل، دادگاه حکم مقتضی مبنی بر تعیین زمان، مکان و نحوه ملاقات را صادر می کند.
• اجرای حکم: پس از قطعی شدن حکم، از طریق واحد اجرای احکام دادگستری، به اجرا گذاشته می شود.

این فرآیند ممکن است چندین ماه به طول انجامد، که در برخی موارد می تواند برای کودک و والد محروم، طاقت فرسا باشد.

ب) دادخواست ملاقات فرزند با درخواست دستور موقت

در مواردی که ممانعت از ملاقات به شدت فوری بوده و تأخیر در رسیدگی به دعوای اصلی می تواند آسیب های جبران ناپذیری به کودک یا والد محروم وارد کند، امکان درخواست دستور موقت وجود دارد. دستور موقت، یک تصمیم قضایی اضطراری است که بدون نیاز به طی تمامی تشریفات دادرسی و پیش از صدور حکم نهایی در مورد اصل دعوا، به منظور جلوگیری از تضییع حق یا ورود خسارت، صادر و اجرا می شود.

دستور موقت چیست و چرا در مورد ملاقات فرزند حیاتی است؟

دستور موقت به دادگاه اجازه می دهد تا در امور فوری، به سرعت تصمیمی اتخاذ کند که جنبه موقت داشته و تا زمان صدور حکم نهایی، وضعیت را تثبیت نماید. در مورد ملاقات فرزند، فوریت از آنجا ناشی می شود که هر لحظه محرومیت کودک از والد خود، می تواند به رشد عاطفی و روانی او لطمه وارد کند. دستور موقت با ایجاد یک برنامه ملاقات فوری و موقت، این آسیب را به حداقل می رساند.

مبنای قانونی: ماده ۷ قانون حمایت خانواده و ماده ۳۱۰ قانون آیین دادرسی مدنی

مبنای قانونی درخواست دستور موقت در امور خانواده، ماده ۷ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ است. این ماده بیان می دارد: «دادگاه می تواند پیش از اتخاذ تصمیم در مورد اصل دعوی به درخواست یکی از طرفین در اموری از قبیل حضانت، نگهداری و ملاقات طفل و نفقه زن و محجور که تعیین تکلیف آنها فوریت دارد بدون اخذ تأمین، دستور موقت صادر کند. این دستور بدون نیاز به تأیید رییس حوزه قضایی قابل اجراء است.» همچنین ماده ۳۱۰ قانون آیین دادرسی مدنی نیز به طور کلی به شرایط صدور دستور موقت اشاره دارد.

مزایای درخواست دستور موقت

• اجرای سریع: مهمترین مزیت آن، سرعت در رسیدگی و اجراست. این دستور می تواند ظرف چند روز یا حتی در همان روز درخواست صادر شود.
• بدون نیاز به تأمین در امور خانواده: بر خلاف دستورات موقت در سایر دعاوی که معمولاً نیازمند اخذ تأمین از خواهان هستند، در امور مربوط به خانواده مانند حضانت، نگهداری و ملاقات طفل، دادگاه بدون اخذ تأمین، دستور موقت صادر می کند که این امر، فرآیند را تسهیل می بخشد.
• کاهش آسیب روحی: با برقراری سریع ملاقات، از تداوم آسیب های روحی و عاطفی به کودک و والد محروم جلوگیری می شود.

محدودیت ها و نکات کلیدی دستور موقت

دستور موقت ماهیتی موقتی دارد و با صدور حکم نهایی در دعوای اصلی یا انصراف خواهان، اعتبار خود را از دست می دهد. همچنین، طبق ماده ۷ قانون حمایت خانواده، اگر دادگاه ظرف شش ماه راجع به اصل دعوا اتخاذ تصمیم نکند، دستور صادرشده ملغی محسوب و از آن رفع اثر می شود، مگر آنکه دادگاه مطابق این ماده دوباره دستور موقت صادر کند.

چگونه درخواست دستور موقت را در دادخواست خود بگنجانیم؟

برای درخواست دستور موقت، خواهان باید در بخش «خواسته» متن دادخواست ملاقات فرزند، علاوه بر درخواست اصلی ملاقات، به صراحت «بدواً تقاضای صدور دستور موقت مبنی بر ملاقات فوری» را ذکر کند. همچنین در بخش «دلایل و منضمات» یا «شرح دادخواست»، باید دلایل فوریت و ضرورت صدور دستور موقت به وضوح تشریح و مستندات آن ارائه شود.

راهنمای گام به گام تنظیم و ثبت دادخواست ملاقات فرزند

تنظیم و ثبت متن دادخواست ملاقات فرزند یک فرآیند حقوقی است که نیازمند دقت و رعایت مراحل خاصی است. عدم توجه به این جزئیات می تواند به تأخیر در رسیدگی یا حتی رد دادخواست منجر شود. در ادامه، یک راهنمای گام به گام برای این منظور ارائه شده است.

الف) مدارک لازم برای دادخواست

پیش از هر اقدامی، جمع آوری مدارک مورد نیاز از اهمیت بالایی برخوردار است. این مدارک شامل موارد زیر می شود:

1. کپی مصدق شناسنامه خواهان و خوانده: برای احراز هویت و مشخصات طرفین. (در صورت عدم دسترسی به شناسنامه خوانده، با همان مدارک موجود نیز می توان اقدام کرد.)
2. کپی مصدق کارت ملی خواهان و خوانده: برای تکمیل اطلاعات هویتی.
3. کپی مصدق سند ازدواج: برای اثبات رابطه زوجیت و مشروعیت فرزند.
4. کپی مصدق طلاق نامه یا رونوشت سند طلاق: در صورتی که طلاق واقع شده باشد.
5. کپی مصدق گواهی عدم امکان سازش: در صورتی که طلاق به موجب این گواهی صورت گرفته باشد.
6. تصویر و نام کامل فرزند/فرزندان مشترک: به همراه تاریخ تولد و سن آن ها.
7. مدارک اثبات ممانعت از ملاقات (در صورت وجود): این مدارک می توانند شامل پیامک های ممانعت، استشهادیه محلی از همسایگان یا افراد مطلع، گزارش کلانتری در صورت مراجعه قبلی به نیروی انتظامی برای ملاقات، یا هر مدرک دیگری که نشان دهنده ممانعت از حق ملاقات باشد، باشد.
8. وکالت نامه وکیل: در صورتی که دادخواست توسط وکیل تنظیم و ارائه می شود.

ب) دادگاه صالح و شیوه ثبت

دادگاه صالح برای رسیدگی به دادخواست ملاقات فرزند، دادگاه خانواده محل اقامت خوانده (کسی که حضانت فرزند را بر عهده دارد) است. اگر خوانده چندین محل اقامت داشته باشد، خواهان می تواند در هر یک از این محل ها اقامه دعوا کند.

شیوه ثبت دادخواست از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی انجام می شود. خواهان یا وکیل او باید با مراجعه به یکی از این دفاتر، فرم دادخواست را تکمیل و مدارک مورد نیاز را اسکن و ثبت نماید. پس از ثبت، یک کد رهگیری به خواهان ارائه می شود که می تواند از طریق آن وضعیت پرونده خود را پیگیری کند.

ج) نکات مهم در نگارش دادخواست

نگارش دقیق و صحیح متن دادخواست ملاقات فرزند اهمیت زیادی دارد:

• شرح دقیق خواسته: خواسته باید به وضوح بیان شود. علاوه بر درخواست ملاقات، تعیین زمان، مکان و نحوه ملاقات نیز از دادگاه خواسته شود. در صورت نیاز به دستور موقت، این درخواست نیز باید صراحتاً در بخش خواسته ذکر گردد.
• بیان واضح و مستند به قانون ماجرا: شرح ماوقع باید به گونه ای باشد که قاضی به روشنی در جریان اختلافات و ممانعت ها قرار گیرد. به مواد قانونی مرتبط، به ویژه ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی و ماده ۷ قانون حمایت خانواده (در صورت درخواست دستور موقت) اشاره شود.
• ذکر دلایل و منضمات: تمامی مدارک و مستندات جمع آوری شده باید به عنوان دلایل و منضمات دادخواست ذکر و پیوست شوند.
• زبان رسمی و محترمانه: متن باید با لحنی رسمی، محترمانه و به دور از هرگونه توهین یا اتهام زنی نوشته شود.

د) پیگیری پس از ثبت دادخواست

پس از ثبت دادخواست، پیگیری منظم وضعیت پرونده از طریق سامانه ثنا یا مراجعه به دفتر خدمات الکترونیک قضایی ضروری است. ابلاغ اوراق قضایی به طرفین، تعیین وقت رسیدگی و اطلاع از تصمیمات دادگاه از طریق این پیگیری ها امکان پذیر است. در صورت نیاز، برای تکمیل مدارک یا حضور در جلسات مشاوره خانواده، باید به موقع اقدام شود.

پیگیری دقیق و منظم پرونده پس از ثبت دادخواست ملاقات فرزند، تضمین کننده سرعت و موفقیت فرآیند قانونی است. والدین نباید از اهمیت اطلاع از وضعیت پرونده و رعایت مواعد قانونی غافل شوند.

نمونه دادخواست ملاقات فرزند مشترک (با قابلیت درخواست دستور موقت)

در ادامه، یک نمونه متن دادخواست ملاقات فرزند جامع ارائه شده است که هم درخواست ملاقات عادی و هم درخواست دستور موقت را پوشش می دهد. کاربران می توانند بسته به نیاز خود، بخش مربوط به دستور موقت را حذف یا اضافه کنند. این نمونه به گونه ای تنظیم شده که تمامی موارد حقوقی و الزامات شکلی را رعایت کرده باشد تا فرآیند پیگیری حق ملاقات را برای شما تسهیل نماید.

[شروع نمونه دادخواست]

مشخصات	خواهان	خوانده
نام و نام خانوادگی	[نام و نام خانوادگی خواهان]	[نام و نام خانوادگی خوانده]
کد ملی	[کد ملی خواهان]	[کد ملی خوانده]
آدرس	[آدرس کامل پستی خواهان]	[آدرس کامل پستی خوانده]
شماره تماس	[شماره تماس خواهان]	[شماره تماس خوانده (در صورت دسترسی)]

خواسته:

1. صدور حکم مبنی بر ملاقات با فرزند/فرزندان مشترک (نام کامل فرزند/فرزندان: [نام و نام خانوادگی فرزند اول] متولد [تاریخ تولد فرزند اول] و [نام و نام خانوادگی فرزند دوم] متولد [تاریخ تولد فرزند دوم] و…).
2. تعیین زمان، مکان و نحوه ملاقات توسط دادگاه محترم.
3. بدواً صدور دستور موقت مبنی بر ملاقات فوری با فرزند/فرزندان مشترک (در صورت لزوم و اثبات فوریت).
4. مطالبه کلیه خسارات و هزینه های دادرسی.

دلایل و منضمات:

1. کپی مصدق شناسنامه خواهان.
2. کپی مصدق سند ازدواج.
3. کپی مصدق طلاق نامه/رونوشت سند طلاق (در صورت وجود).
4. کپی مصدق گواهی عدم امکان سازش (در صورت وجود).
5. [ذکر سایر مدارک اثباتی ممانعت، مانند: استشهادیه محلی، پرینت پیامک های ممانعت از ملاقات، گزارش کلانتری یا مراجع قضایی در صورت سابقه ممانعت و مراجعه قبلی].
6. وکالت نامه (در صورت تقدیم توسط وکیل).

ریاست محترم دادگاه خانواده شهرستان [نام شهرستان محل اقامت خوانده]

با سلام و احترام،

به استحضار عالی می رساند اینجانب [نام و نام خانوادگی خواهان] فرزند [نام پدر خواهان] با خوانده محترم آقای/خانم [نام و نام خانوادگی خوانده] فرزند [نام پدر خوانده] به موجب [عقدنامه شماره…] مورخ [تاریخ] در دفترخانه [شماره] شهرستان [نام شهرستان] عقد ازدواج دائم منعقد نموده و حاصل این ازدواج [تعداد] فرزند مشترک به نام های [نام کامل فرزند/فرزندان و سن هر یک] می باشد. (به عنوان مثال: علیرضا ۱۲ ساله، موسی ۱۱ ساله و کاظم ۸ ساله).

متأسفانه به دلیل اختلافات خانوادگی، اینجانب و خوانده محترم به موجب [طلاق نامه شماره… صادره از دفترخانه… مورخ… / یا: در حال حاضر جدا از یکدیگر زندگی می کنیم و رابطه زوجیت ادامه دارد اما حضانت بر عهده خوانده است] و حضانت فرزند/فرزندان مشترک به عهده خوانده محترم می باشد.

علی رغم تلاش های مکرر اینجانب جهت ملاقات با فرزند/فرزندانم، خوانده محترم از ملاقات بنده با فرزند/فرزندان به طور مکرر و بدون دلیل موجه جلوگیری نموده و به بهانه های مختلف امکان این حق طبیعی و قانونی را از اینجانب سلب می نماید. این ممانعت، علاوه بر ایجاد تالمات روحی فراوان برای بنده، موجب بروز آسیب های روانی و عاطفی جدی برای فرزند/فرزندان مشترک نیز گردیده است؛ چرا که قطع ارتباط با یکی از والدین می تواند در آینده فرزندان تأثیرات منفی عمیقی بگذارد.

[در صورت درخواست دستور موقت، این پاراگراف اضافه شود]:

از آنجا که محرومیت فرزند/فرزندان از ملاقات با والد خود، می تواند صدمات جبران ناپذیری به روحیه و سلامت روانی ایشان وارد آورد و فوریت امر جهت جلوگیری از تداوم این آسیب ها آشکار است و با توجه به ممانعت های مکرر خوانده و عدم وجود راهکار دیگری برای برقراری ارتباط، تقاضای صدور دستور موقت مبنی بر اجازه ملاقات فوری با فرزند/فرزندان مشترک قبل از رسیدگی به اصل دعوا و اجرای آن را مطابق با ماده ۷ قانون حمایت خانواده و ماده ۳۱۰ قانون آیین دادرسی مدنی، مورد استدعاست. این اقدام فوری برای حفظ پیوند عاطفی و پیشگیری از وخیم تر شدن وضعیت روانی فرزندان کاملاً ضروری به نظر می رسد.

لذا با عنایت به مراتب فوق و به استناد ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی و [ماده ۷ قانون حمایت خانواده در صورت درخواست دستور موقت]، از محضر محترم دادگاه استدعا دارد ضمن رسیدگی و صدور دستور موقت (در صورت لزوم)، حکم مقتضی مبنی بر ملاقات اینجانب با فرزند/فرزندان مشترک به شرح خواسته و تعیین زمان، مکان و شیوه ملاقات به انضمام کلیه خسارات دادرسی (شامل هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل در صورت وجود) را صادر فرمایید.

با احترام فراوان،

[نام و نام خانوادگی خواهان/وکیل خواهان] [امضا]

[پایان نمونه دادخواست]

قوانین و مقررات کلیدی مرتبط با حق ملاقات فرزند

حق ملاقات با فرزند ریشه های عمیقی در قوانین مدنی و خانواده کشور دارد. آشنایی با این قوانین برای هر فردی که قصد پیگیری حق ملاقات را دارد، ضروری است.

قانون مدنی

قانون مدنی به عنوان پایه و اساس حقوق خصوصی در ایران، مواد کلیدی در خصوص حضانت و ملاقات طفل را در بر می گیرد:

• ماده ۱۱۷۴: (که قبلاً تشریح شد) تأکید بر حق ملاقات برای هر یک از ابوین که طفل تحت حضانت او نیست و واگذاری تعیین زمان و مکان به دادگاه در صورت اختلاف.
• ماده ۱۱۷۵: «طفل را نمی توان از ابوین و یا از پدر و یا از مادری که حضانت با اوست گرفت مگر در صورت وجود علت قانونی.» این ماده به عدم سلب حضانت یا حق ملاقات از والدین مگر به دلیل موجه قانونی اشاره دارد.

قانون حمایت خانواده (مصوب ۱۳۹۱)

این قانون به طور خاص برای حمایت از بنیان خانواده و رسیدگی به دعاوی مرتبط وضع شده و جزئیات مهمی را در زمینه ملاقات فرزند ارائه می دهد:

• ماده ۷: (که قبلاً تشریح شد) امکان صدور دستور موقت بدون اخذ تأمین در امور حضانت، نگهداری و ملاقات طفل.
• ماده ۴۰: «هرکس از اجرای حکم دادگاه در مورد حضانت طفل استنکاف کند یا مانع اجرای آن شود یا از استرداد طفل امتناع ورزد، حسب تقاضای ذینفع و به دستور دادگاه صادرکننده رأی نخستین تا زمان اجرای حکم بازداشت می شود.» این ماده مجازات صریحی برای ممانعت از اجرای حکم ملاقات یا حضانت پیش بینی کرده است.
• ماده ۴۱: «هرگاه دادگاه تشخیص دهد توافقات راجع به ملاقات، حضانت، نگهداری و سایر امور مربوط به طفل برخلاف مصلحت او است یا در صورتی که مسئول حضانت از انجام تکالیف مقرر خودداری کند و یا مانع ملاقات طفل تحت حضانت با اشخاص ذی حق شود، می تواند در خصوص اموری از قبیل واگذاری امر حضانت به دیگری یا تعیین شخص ناظر با پیش بینی حدود نظارت وی با رعایت مصلحت طفل تصمیم مقتضی اتخاذ کند.» این ماده به دادگاه اختیار می دهد در صورت عدم رعایت مصلحت طفل یا ممانعت از ملاقات، حتی در حضانت نیز دخالت کند.
• ماده ۴۲: «صغیر و مجنون را نمی توان بدون رضایت ولی، قیم، مادر یا شخصی که حضانت و نگهداری آنان به او واگذار شده است از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد، مگر اینکه دادگاه آن را به مصلحت صغیر و مجنون بداند و با درنظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذی حق این امر را اجازه دهد. دادگاه در صورت موافقت با خارج کردن صغیر و مجنون از کشور، بنابر درخواست ذی نفع، برای تضمین بازگرداندن صغیر و مجنون تأمین مناسبی اخذ می کند.» این ماده محدودیت هایی را برای خارج کردن طفل از کشور تعیین کرده است.

قانون آیین دادرسی مدنی

این قانون به فرآیند و تشریفات رسیدگی در دادگاه ها می پردازد و در خصوص دستور موقت، مکمل قانون حمایت خانواده است:

• ماده ۳۱۰: «در اموری که تعیین تکلیف آن فوریت دارد، دادگاه به درخواست ذینفع برابر مواد زیر دستور موقت صادر می نماید.»
• ماده ۳۲۵: به اجرای دستور موقت و اینکه این دستور تا زمان رسیدگی ماهوی اعتبار دارد، اشاره می کند.

نکات مهم و توصیه های حقوقی برای پیگیری موفقیت آمیز

پیگیری حق ملاقات فرزند، مسیری است که علاوه بر آگاهی حقوقی، نیازمند هوشمندی و درایت نیز می باشد. در ادامه به نکاتی اشاره می شود که می تواند در موفقیت این فرآیند مؤثر باشد:

اهمیت حفظ آرامش و پرهیز از درگیری: محیط متشنج و درگیری های والدین، بیشترین آسیب را به فرزند وارد می کند. حتی در صورت ممانعت از ملاقات، سعی کنید آرامش خود را حفظ کرده و از بحث و مشاجره مستقیم با والد دیگر خودداری کنید. این آرامش در جلسات دادگاه نیز به نفع شما خواهد بود.

نقش شهود و استشهادیه در اثبات ممانعت: در صورتی که با ممانعت از ملاقات مواجه شدید، جمع آوری مستندات کتبی (مانند پیامک، ایمیل، مکاتبات) و همچنین شهادت شهود می تواند نقش مهمی در اثبات ادعای شما در دادگاه داشته باشد. استشهادیه محلی که توسط افراد مطلع امضا شده باشد، یکی از این مدارک است.

مصلحت طفل به عنوان محور اصلی تصمیمات دادگاه: به یاد داشته باشید که در تمامی مراحل رسیدگی به دعوای ملاقات، مصلحت و منافع عالیه کودک، اصل و محور تصمیم گیری های دادگاه است. هرگونه درخواستی که خلاف این مصلحت باشد، پذیرفته نخواهد شد. تمرکز شما باید بر نشان دادن اهمیت ملاقات برای سلامت و رشد فرزند باشد.

امکان توافق مجدد والدین و تأیید آن توسط دادگاه: حتی پس از ثبت متن دادخواست ملاقات فرزند، والدین می توانند در خارج از دادگاه با یکدیگر به توافق برسند. این توافق می تواند شامل زمان، مکان و نحوه دقیق ملاقات باشد. در این صورت، برای رسمیت بخشیدن به توافق و اعتبار قانونی آن، می توانید از دادگاه درخواست کنید تا توافق حاصله را تأیید و در قالب یک صورتجلسه یا حکم به طرفین ابلاغ نماید.

مشاوره با وکیل متخصص خانواده: پرونده های خانواده، به دلیل پیچیدگی های عاطفی و حقوقی، نیازمند تخصص و تجربه خاصی هستند. مشاوره با یک وکیل متخصص خانواده می تواند از بروز اشتباهات احتمالی جلوگیری کرده، به شما در جمع آوری مدارک، تنظیم صحیح دادخواست، ارائه دفاعیات قوی و پیگیری مؤثر پرونده کمک کند. وکیل می تواند شما را در تمامی مراحل راهنمایی کرده و از حقوق شما به بهترین نحو دفاع نماید.

حفظ پیوند عاطفی کودک با هر دو والد، حتی پس از جدایی، مهمترین هدف پیگیری حق ملاقات است. با اتخاذ رویکردی مسئولانه و آگاهانه، می توان این حق را به بهترین شکل احقاق نمود.

نتیجه گیری: حفظ پیوند خانوادگی برای آینده روشن فرزندان

حق ملاقات فرزند، فراتر از یک حق قانونی، یک ضرورت انسانی و عاطفی است که به طور مستقیم بر سلامت روانی و رشد متعادل کودکان تأثیر می گذارد. جدایی والدین نباید به معنای جدایی کامل کودک از یکی از آن ها باشد. متن دادخواست ملاقات فرزند، ابزاری قدرتمند در دست والدینی است که برای حفظ این پیوند حیاتی تلاش می کنند.

در این مقاله، به تفصیل به مبانی حقوقی، انواع دادخواست (عادی و با دستور موقت)، مدارک و مراحل تنظیم و ثبت دادخواست، و همچنین قوانین کلیدی مرتبط پرداختیم. نمونه دادخواست ارائه شده می تواند به عنوان یک الگو برای والدینی باشد که به دنبال احقاق این حق مهم هستند. تأکید بر مصلحت کودک، پرهیز از درگیری، جمع آوری مستندات و در صورت لزوم، مشاوره با وکیل متخصص خانواده، از نکات اساسی در این مسیر است.

هدف نهایی از تمامی این اقدامات، تضمین یک محیط امن و پایدار برای فرزندان است تا بتوانند با حضور و حمایت هر دو والد، آینده ای روشن و سرشار از آرامش را تجربه کنند. پیگیری آگاهانه و مسئولانه حق ملاقات، نه تنها به والدین کمک می کند تا رابطه خود را با فرزندشان حفظ کنند، بلکه مهمتر از آن، به کودک امکان می دهد تا از عشق و حضور هر دو والد خود بهره مند شود و از آسیب های عاطفی ناشی از جدایی، مصون بماند.