چرا امسال بیشتر آبله مرغان گرفتیم؟

بیماری آبله مرغان در اطفال بیماری شایعی است و در اکثر موارد بدون عارضه است. اما در مواردی که ما امسال دیدیم ویروس به شکل تهاجمی تر نمود پیدا کرده بود. مشکلی که هست این است که در خیلی از موارد، بیمارانی که به صورت سرپایی و بستری موقت و دایم بودند به دلیل موارد شدید و البته حساسیت پزشکان نیز بود.

به گزارش مجله عصر نو، فرهیختگان نوشت: روز گذشته دکتر محمدرضا کشت مندی، متخصص اطفال و مدیر بیمارستان کودکان اکبر مشهد اعلام کرد که میزان مراجعه کودکان مبتلا به آبله مرغان نسبت به سال گذشته هفت برابر افزایش داشته است. از طرفی گزارش ها حکایت از شیوع بیماری مخملک در این شهر دارد. بیماری ای که شامل تب طولانی و دانه های پوستی است. نگرانی هایی از شیوع گسترده تر و تهاجمی تر این بیماری ها شکل گرفت و یکی از مواردی که به عنوان علل این اتفاق مطرح شد، حضور پررنگ مهاجران کشورهای همسایه در این شهر مهاجرپذیر بود. مساله ای که در سال های اخیر تهدیدها و فرصت های زیادی را در کشور ایجاد و افکار عمومی را بیش از پیش نسبت به خود حساس کرده است. این موضوعات، پرسش ها و واکنش هایی را در اذهان عمومی ایجاد کرد که به منظور پاسخ به آنها در گفت وگوهای مجزا به بررسی علل آن پرداخته ایم.
 

آیا مهاجران مقصرند؟
نفیسه برهانی، متخصص اطفال جزییاتی درخصوص چرایی رشد همه گیری آبله مرغان گفت: «در دو سال گذشته بچه ها ماسک می زدند و به سبب مجازی شدن مدارس، مواجهه کمتری با یکدیگر داشتند و فعالیت ها غیرحضوری بود. در این مدت کودکان از جهت اینکه بخواهند آنتی بادی و ایمنی کسب کنند خیلی ضعیف شدند و نتوانستند به خوبی مقاوم شوند. پس از قرنطینه به مدرسه رفتند و با جمعیت زیادی مواجه شدند. از طرفی هم امسال حجم مهاجرت به مشهد خیلی زیاد شده هم از کشورهای دیگر و هم از خود مردم ایران؛ به دلیل اینکه در سال های کرونا و دلایل دیگر نتوانسته بودند به مسافرت بروند. شاید یکی از علت های شیوع چند برابری آبله در مشهد، مهاجرپذیری مشهد باشد. فقط کافی است یک نفر از ما در حرم مطهر و دیگر اماکن شهر این ویروس را به بچه ها انتقال دهد. سپس اینها هم به مدرسه می روند و آن را پخش می کنند. مشهد به دلیل زیارتی بودن، در فصول زیارتی حجم مسافر زیارتی زیادی را به خصوص از عراق می پذیرد. در حرم خیلی ها عامل انتقال این بیماری هستند و شاهد هستیم که مردم درحال سرفه و بیماری و حال بد به حرم می آیند و در آن فضای محدود و مسقف قرار می گیرند. همین باعث انتقال بیماری می شود. البته این انتقال بیماری خیلی هم بد نیست و بالاخره بدن باید آنتی بادی کسب کند.»

مخملک هم کنار آبله می تازد

برهانی درخصوص شیوع بیماری مخملک گفت: «مورد دیگری که شایع شده بیماری مخملک است و شیوعش معمولا میان کودکان کم است ولی الان در مشهد زیاد شده است. این بیماری شامل گلودرد چرکی هست و برای کسانی اتفاق می افتد که قبلا دچار گلودرد چرکی نشده اند و بدنشان چون آنتی بادی ندارد وارد خون می شود و در واقع یک جور مسمومیت خونی است با آن گلودرد چرکی هم می گیرند که هم دوره بیماری طولانی تر می شود و هم کودکان مقداری بدحال تر می شوند و هم تب شان طولانی تر می شود و از بدنشان بیرون می ریزد و دانه های پوستی می زنند و خیلی خطرناک نیست مگر اینکه به سمت بیماری های جدی تر پیش برود و هم ریه را درگیر کند و می شود روی این بررسی هایی انجام شود.»

محمدرضا کشت مندی متخصص اطفال و مدیر بیمارستان کودکان اکبر مشهد درمورد نسبت آبله مرغان و کودکان گفت: «بیماری های ویروسی در دوران کودکی شایع هستند خصوصا بیماری هایی که با بثورات هستند که مخملک و آبله مرغان هم جزوش می شود. آبله مرغان و مخملک همه ساله در خردسالان شایع است و این در روال عادی مشکلی ایجاد نمی کند. فقط در برخی موارد یک سری عفونت هایی به آن اضافه می شود که این عفونت ها منجر به بستری شدن فرد می شود. به طور مثال اگر بخواهیم بگوییم فرد صرفا به دلیل آبله مرغان یا مخملک بستری شده صحیح نیست؛ چراکه عوامل مختلفی باعث آن شده است. بیماری آبله مرغان در اطفال بیماری شایعی است و در اکثر موارد بدون عارضه است. اما در مواردی که ما امسال دیدیم ویروس به شکل تهاجمی تر نمود پیدا کرده بود. مشکلی که هست این است که در خیلی از موارد، بیمارانی که به صورت سرپایی و بستری موقت و دایم بودند به دلیل موارد شدید و البته حساسیت پزشکان نیز بود. بیمارستان ما یک بیمارستان فوق تخصصی در شرق کشور است و از قسمت های مختلف استان های همجوار برای ما بیماران اطفال می آورند و این آمار صرفا محدود به مشهد نیست. به صورت گلوبال ما میزان بستری سال قبل تا امسال را مقایسه کردیم.»

با این ویروس ها چه کنیم؟

این پزشک متخصص مواردی را درخصوص نحوه مواجهه با کودکان مبتلا به آبله مرغان تشریح کرد: «همان طور که گفتم آبله مرغان یک بیماری شایع در اطفال است و معمولا بدون عارضه است؛ اما نکته مهم این است که چطور با این بیماری برخورد شود؟ این بیماری در کودکان زیر دو سال و افراد بزرگسال پرعارضه تر و پرسروصداتر است. مواردی که دچار این مشکلات می شوند تب و بثوراتی دارند که به آبله مرغان شبیه است باید به پزشک مراجعه کنند. پزشک ضمن آنکه درمان های رایج را انجام می دهد در مواردی که با مشکلات اضافه تری مواجه شده باشد درصورت نیاز به بررسی بیشتر و بستری به فیلدهای فوق تخصصی ارجاع می دهد. بعضی از این مواردی که بستری می شوند مربوط به عفونت های پوستی است. همان طور که می دانید خارش یکی از علایم شایع این بیماری است و اگر درمان درستی انجام نشود و داروهایی که بر خارش موثر هستند مصرف نشود، کودک شروع به خاراندن پوست کرده و همین باعث خراش های سطحی پوستی می شود و اولین سد دفاعی بدن از بین می رود و میکروب روی آن سوار شده و باعث می شود کودکان عفونت پوستی بگیرند. این عفونت ها شاید یکی از مسایلی است که ما روی آن حساس تر بودیم و با توجه به اینکه موارد محدودی مشکلاتی ایجاد کرده ما موارد دیگر را با دقت بیشتر مدیریت می کردیم که به مشکلات بعدی دچار نشوند. یک قسمتی از آن هم مرتبط با ذات خود میکروب است که تهاجمی تر شده و قسمتی از آن نیز مرتبط است با نوع برخوردی که خانواده کودک بیمار با این بیماری دارند، یعنی چون در روال عادی این بیماری راحتی است و با یک تب بر قصد مدیریت بیماری را دارند و در برخی موارد می گویند همین ضدخارش ها در دچار نشدن با عفونت های پوستی موثر است.» دوره نقاهت نیز حتما باید طی شود و در روال عادی اگر این اقدامات صورت بگیرد جای نگرانی وجود نخواهد داشت. مگر اینکه تعدادی از موارد خاص همان طور که گفتم افرادی که به هر علتی حساسیت بیش از حد داشته باشند، نوع واکنش هایی که این ویروس دارد، موارد زیر دو سال و بزرگسالان ممکن است نیاز به اقدامات تکمیلی دارویی و حتی بستری هم پیدا کنند.»

چرا 7 برابر بیشتر از سال قبل؟

مدیر بیمارستان فوق تخصصی اکبر مشهد گلوبال بودن این بیمارستان را علتی بر زیادتر بودن مراجعان به آن دانست و درمورد عوامل رشد این بیماری گفت: «قسمتی از آن شاید برگردد به اینکه ما در این دوره موارد شدیدی از عفونت های پوستی که به دنبال این بیماری ایجاد شده بود را داشتیم، بنابراین احتیاط بیشتری نسبت به آن داشتیم. عفونت های پوستی که سال های قبل به آن اهمیت نمی دادیم با توجه به واکنش هایی که امسال از این ویروس دیدیم تصمیم گرفتیم با وسواس بیشتری با این مقوله برخورد کنیم تا دچار عوارض کمتری شویم. در آماری که ما اعلام کردیم آمار بستری موقت و سرپایی با هم است و همان طور که می دانید کودکان در اکثر موارد اشتهای خود را نسبت به غذا از دست می دهند و همین امر باعث بی حالی شده و شدت مریضی بیشتر می شود. بستری اینها به دلیل توجه بیشتر به آنها است و اگر نیاز به آنتی بیوتیک است به صورت تزریقی انجام شود؛ چراکه به همان دلیل بی اشتهایی شاید همکاری لازم برای خوردن داروهای موردنیاز نداشته باشند. همان طور که گفتم اینجا بزرگ ترین مرکز فوق تخصصی اطفال در شرق کشور است و خیلی از بیمارها شاید از جاهای دیگر به صورت ریفرال باشند و ما اینجا به صورت روتین بیمارانی از استان های همجوار پذیرش می کنیم. این بیماری اکنون تحت کنترل است و مشکل حادی وجود ندارد. اما ما بحث های آماری خودمان را داریم. اهمیت آن بیشتر به لحاظ آماری است و اینکه تمهیدات لازم برای مواجهه با آن در سال های آینده اندیشیده شود یا اینکه بخواهیم برخی از رفتارها را تصحیح کنیم و اگر لازم باشد آموزش هایی داشته باشیم. این آمار برای یک بازه زمانی کوتاه نیست که بگوییم حالت التهاب و بحران است.»

آیا مهاجران باعث شیوع آبله اند؟

کشت مندی درخصوص موثربودن مهاجران در شیوع هفت برابری این ویروس در مشهد گفت: «سویه ویروس را باید دقیق و علمی مشخص کرده و براساس آن نظر داد. ما هم چون هنوز کاری به آن شکل انجام نداده ایم در این مورد نظری نمی توان داد. بیمارانی که داریم شامل مدل های مختلف از جاهای مختلفی هستند اما اینکه اگر بخواهیم بگوییم این سویه خاصی از فلان جاست خیر؛ من آن را تایید نمی کنم و نظری درباره اش ندارم. اما اگر قرار بر بررسی باشد اطلاعات آماری ما برای این است مراکزی که در دانشگاه ها و مراکزی که در این زمینه ها کار می کنند در جریان باشند و اگر لازم است اقدامات مربوطه را انجام دهند. ویروس شناسی یکی از کارهای دشوار است و اگر شما بخواهید شدت بیماری زایی ویروس را به صورت مجزا با سویه سال گذشته مقایسه کنید باید نمونه های کافی وجود داشته باشد. یک سری بحث های علمی خاص دارد و نمی توان به صورت سطحی درباره اش صحبت کرد. ما از قسمت های مختلف بیمارانی داریم و نمی توان گفت این ویروس در بیماران افغانستانی بیشتر بوده و ما چنین چیزی نداشتیم.»

انتهای پیام