نوشتن یا تایپ کردن؛ کدام یک برای خلاقیت مفیدتر است

عادت یادداشت برداری با تلفن همراه و رایانه در بزرگسالان به صورت فزاینده ای رواج پیدا کرده است، اما به نظر می رسد اثربخشی این کار کمتر از نوشتن با دست است.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، برای برخی از نویسندگان حرفه ای این که نوشتن با کاغذ و قلم به خلاقیت و تفکر کمک می کند، خبر جدیدی نیست. به رغم اقبال عمومی به استفاده از وسایل دیجیتال، برخی نویسندگان به نوشتن با دست به عنوان راهی برای افزایش بهره وری ادامه می دهند. دنیای علم به تازگی به کشف مزایای این کار پرداخته است، با این وجود نتایج به نظر قانع کننده می آیند.

امروزه با حرکت تدریجی جهان به سوی گزینه های دیجیتال، بسیاری از مدرسه ها هم به جای تاکید بر نوشتن با دست، تمرکز خود را معطوف استفاده از وسایل دیجیتال و محصولات فناوری کرده اند. در نتیجه، در برخی موارد کودکان بیش از آن که نوشتن با دست را بیاموزند، در تایپ کردن مهارت پیدا می کنند.

با این حال، بنابر تحقیقات انجام شده در مورد رشد کودکان پیش دبستانی، کسانی که الفبا را از طریق ترسیم با حرکت دست، مانند نوشتن می آموزند، نسبت به کسانی که این کار را با تایپ کردن انجام می دهند، از قدرت تشخیص و درک بهتر و پایدارتری برخوردارند. همچنین تصور می شود که عمل نوشتن و حرکات مربوط به آن در به خاطر سپردن کلمات بیشتر نیز موثر است.

عادت یادداشت برداری با تلفن همراه و رایانه در بزرگسالان به صورت فزاینده ای رواج پیدا کرده است، اما به نظر می رسد اثربخشی که این کار کمتر از نوشتن با دست است. برای مثال، بنابر مطالعه ای که در سال 2014 انجام شد، دانشجویانی که برای یادداشت برداری در سمینار ها متکی بر کامپیوتر بودند نسبت به کسانی که با دست یادداشت برداری می کردند، در پاسخ به سوالات مفهومی از توانایی کمتری برخوردار بودند.

چرا نوشتن با دست بهتر است؟

به نظر می رسد پاسخ این سوال به پیچیدگی نسبی بیشتر عمل نوشتن در مقایسه با تایپ کردن باز می گردد. نوشتن مستلزم حرکات، مهارت و هماهنگی بیشتر است. این کار همچنین به توجه بصری بیشتری نیاز دارد و بنابر این برای تبدیل اشکال درون ذهن ما به چیزی قابل مشاهده، قسمت های مختلف مغز را به کار می گیرد.

برای درک بهتر این موضوع، تصور کنید که نوشتن با دست را برای کسی تشریح می کنید. از کجا شروع می کنید؟ چگونه می توانید تمام اعمال ظریفی که به سادگی با در دست گرفتن یک خودکار و حرکت انگشتان برای ترسیم حروف مختلف را توصیف کنید؟ چه مقدار فشار بر خودکار و یا بر صفحه نیاز است و این فشار چگونه با حرکت خودکار تغییر می کند؟

تازه سیستم بینایی شما هم هست. چشمانتان باید اطلاعات شکلی که رسم می کنید را دریافت و به مغزتان منتقل کند. آن گاه مغز وظیفه بررسی و تطابق آن شکل با طرح ذهنی تان را برعهده دارد و در صورت هرگونه تناقض باید پیام هایی را برای اصلاح به دستتان مخابره کند.

حتی فکر کردن به این موضوع به نظر دشوار می آید، چه برسد به توصیف آن. اما با این حال، مغز ما هر بار که با دست روی کاغذ چیزی می نویسیم این کارها را انجام می دهد.

یا می توانید تایپ کنید

آن وقت، هیچ نیازی به این پیچیدگی ها وجود ندارد. می توانید به سادگی به دنبال کلید مورد نظرتان بگردید، آن را رسم کنید و سپس ببینید که آیا حرف درستی بر روی نمایشگر شما نقش می بندد یا خیر.

با این حال شواهد فزاینده ای نشان می دهد که اتکای بیش از حد به تایپ کردن، به خصوص برای کودکان در یادگیری تاثیر کمتیر دارد. برای بزرگسالان نیز اگرچه سرعت بالای تایپ کردن ممکن است به ما اجازه دهد تا اطلاعات را کلمه به کلمه به یاد بسپاریم، اما این بدان معنا نیست که می توانیم آن ها را به طور معناداری پردازش کنیم.

تمام این ها به معنای بی فایده بودن تایپ کردن نیست؛ ما همچنان می توانیم ارتباط مشابهی به وجود آوریم و اطلاعات را یکپارچه سازیم، اما باید این کار را آگاهانه تر انجام دهیم.

و تنها به این دلیل که به نظر می رسد نوشتن با دست برای به خاطر سپردن و پردازش اطلاعات مفیدتر است، به این معنی نیست که باید ابزار های دیجیتالمان را دور بریزیم. بنابر برخی تحقیقات استفاده از قلم نوری بر روی صفحه نمایش می تواند به همان اندازه مفید باشد. زیرا مهم حرکت قلم و ترسیم است.