هوش مصنوعی و ترورهای اسرائیل

از رمزگشایی پیچیده کدهای انیگما گرفته تا عملیات جاسوسی، در همه موارد از تکنیک های پیچیده ای برای جمع آوری اطلاعات، رمزنگاری و رمزگشایی اطلاعات استفاده شده است، با این حال، تمامی این روش ها در گذر زمان تغییر پیدا کرده اند. به طوری که فناوری ها، ابزارهای ردیابی، تحلیل و مقابله با تهدیدات نیز تکامل پیدا کرده اند. فایل های رمزگذاری پیچیده، جایگزین پیام های رادیویی رمزگذاری شدند، به طوری که امروزه شکستن پیام های رمزنگاری شده یا گذر از لایه های امنیتی سخت تر از هر زمان دیگری شده است. با این حال، هنوز هم نقطه ضعف مکانیزم های امنیتی خطای انسانی است.

برای بسیاری، عدم درک مقیاس و تعیین میزان خطرناک بودن یک تهدید بالقوه، عدم درک یا تفسیری از جرایم سایبری و نحوه عملکرد آن ها و به دنبال آن عدم اطمینان از امنیت داده ها و اطلاعات اولین اشتباهی است که مرتکب می شوند و راه را برای نفوذ هکرها به زیرساخت ها هموار می کنند. اگر تصور می کنید همه نقاط ضعف احتمالی که باعث آسیب پذیری زیرساخت می شوند را ترمیم کرده اید، باید بدانید که این دیدگاه اشتباه است و ممکن است حفره های امنیتی زیادی مستتر در زیرساخت ارتباطی باشند که از دید شما پنهان باقی مانده اند. به همین دلیل است که شرکت ها تصمیم گرفتند برای کاهش مخاطرات پیرامون زیرساخت های ارتباطی به سراغ هوش سایبری بروند. 

هوش تهدید اطلاعاتی است که از جمع آوری، پردازش و تحلیل داده ها به دست می آید و می توان برای مقابله با تهدیدهای سایبری از آن استفاده کرد. به بیان دقیق تر، هوش تهدید یا هوش تهدید سایبری به اطلاعاتی اشاره دارد که سازمان ها می توانند از آن برای مقابله با تهدیدهای سایبری استفاده کنند. برعکس داده های خام، هوش تهدید برای دستیابی به بینش عملیاتی نیازی به  تجزیه و تحلیل اولیه ندارد. بنابراین، هوش تهدید پس از جمع آوری داده ها، اقدام به پردازش و تجزیه و تحلیل آن ها می کنند تا کارشناسان بتوانند از این اطلاعات برای اخذ تصمیمات درست استفاده کنند. هوش تهدید به جای این که یک فرایند end-to-end باشد، مبتنی بر یک فرایند چرخشی به نام چرخه هوش تهدید است. این فرایند از این جهت یک چرخه است که ممکن است در جریان پیاده سازی آن پرسش ها و شکاف های اطلاعاتی جدیدی ایجاد شده یا نیازمندی های جدیدی در مجموعه تعریف شود که بازگشت به مرحله اول را اجتناب ناپذیر می کنند.

چند ماه قبل بود که نشریه “العربی جدید” در گزارشی فاش کرد، اسرائیل به هرکدام از ساکنان نوار غزه، عددی بین ۱ تا ۱۰۰ تخصیص داده است. در این راستا، هر چه عددِ مربوط به یک فرد، به ۱۰۰ نزدیکتر باشد، این بدان معناست که وی به تشکیلات حماس و دیگر گروه های مقاومت در نوار غزه نزدیکتر است و هدفی ارزشمند برای ترور تلقی می شود. این نشریه شناخته شده عربی به این مساله اشاره داشته که رژیم اسرائیل از یک فناوری با نام Lavender استفاده می کند و اقدام به شناسایی اهداف خود می کند. 

البته که دستگاه های جاسوسی اسرائیلی نیز هرکدام شیوه های خاص خود را برای شناسایی و ترور افراد دارند با این حال، اسرائیل در بحوحه جنگ غزه و تشدید تنش ها با لبنان، نگاهی ویژه به استفاده از فناوری های هوش مصنوعی برای ترور فرماندهان و چهره های برجسته جریان مقاومت دارد. 

بر اساس گزارش های مختلفی که تاکنون با محوریت استفاده رژیم اسرائیل از فناوری های هوش مصنوعی در راستای کارزار ترور و قتل های هدفمندش در نوار غزه و لبنان منتشر شده، این نکته به صراحت مورد اشاره قرار گرفته که اگر برای ترور یک چهره مهم، چیزی بین ۲۰ تا ۳۰ فرد غیرنظامی کشته شوند، این مساله از اهمیت چندانی برای رژیم اسرائیل برخوردار نیست و عملیات ترور حتما بایستی انجام گیرد. 

این دستورکار به عینه نشان می دهد که اساسا اسرائیل در کارزار ترورهای هدفمند خود هیچ محدودیت اخلاقی را نیز پیش رویش نمی بیند. نکته مهم در این میان این است که تشدید تنش ها میان جریان مقاومت و رژیم اسرائیل سبب شده تا در بسیاری از موارد، رژیم اسرائیل مولفه های مرتبط با ترور افراد را تعدیل کند. به عنوان مثال، نشریه العربی جدید فاش کرده که اگر فردی در قالب محاسبات فناوری های هوش مصنوعی اسرائیلی، نمره ای بین ۸۰ تا ۱۰۰ بگیرد، ترور وی قطعی است. 

با این حال، مساله این است که تنش ها و درگیری های سیاسی و امنیتی اسرائیل سبب شده اند تا این شاخص اُفت کند و حتی برخی به این مساله اشاره داشته باشند که افراد با نمره ۵۰ نیز در اولویت ترور قرار می گیرند و البته که مساله کشته شدن افراد غیرنظامی در جریان این قبیل ترورها نیز به هیچ عنوان مورد توجه نیست. اساسا به همین دلیل است که می بینیم در جریان برخی از ترورهای چندماهه اخیر اسرائیل در نوار غزه، ده ها انسان بیگناه به شهادت رسیده اند و اسرائیل نیز به این مساله توجهی ندارد و آن را بخشی از واقعیت های مربوط به کارزار ترورهای هدفمند خود ارزیابی می کند. 

تاکنون نقدهای جدی به استفاده اسرائیل از فناوری های هوش مصنوعی جهت ترور نیروهای مقاومت در ماه های اخیر منتشر و مطرح شده است. به عنوان مثال، بسیاری از منتقدان این سوال را مطرح می کنند که اساسا استفاده از فناوری های هوش مصنوعی برای شناسایی و ترور نیروهای مقاومت، با این هدف صورت می گیرد که تلفات افراد غیرنظامی کاهش یابد و در این زمینه شاهد وقوع فجایع انسانی نباشیم. حال سوال اینجاست: چطور می شود که تنها در جنگ غزه شاهد کشته و مجروح و مفقود شدن بیش از ۱۰۰ هزار غیرنظامی بوده ایم؟ 

به بیان ساده تر، چه شده که علی رغم استفاده از فناوری های هوش مصنوعی، جنگ غزه به خونین ترین جنگ قرن بیست و یکم جهان از منظر نرخ کشتار غیرنظامیان تبدیل شده است؟ عده ای بر این باورند که اسرائیل قویا ملاحظات مرتبط با استفاده از فناوری های هوش مصنوعی در میدان های جنگ و اجرای ترورهای هدفمند از طریق آن ها را کنار گذاشته است. در حقیقت، آنچه که اکنون برای تل آویو مهم است، نه ترور و حذف افراد شاخص، بلکه کشتار بیشتر انسان ها است. موضوعی که به زعم اسرائیل می تواند وحشت بیشتری را در بحبوحه اوج گیری تنش و درگیری های این رژیم با جریان مقاومت ایجاد کند و تل آویو این مساله را در راستای منافع خود ارزیابی می کند. 

در نهایت باید گفت که بهره گیری گسترده اسرائیل از فناوری های هوش مصنوعی و آنچه ربات های قاتل خوانده می شود و در عین حال، ثبت آمارهای بالای کشتار انسان های بیگناه در میدان های جنگ غزه و لبنان، بار دیگر این واقعیت که همواره مورد نگرانی بسیاری از تحلیلگران حوزه روابط بین الملل بوده را برجسته کرده که استفاده بی ملاحظه از فناوری های مدرن و هوش مصنوعی، می تواند شرایطی را ایجاد کند که در آن، کشتار انسان ها، هم ساده سازی می شود و هم در حجمی گسترده رخ می دهد. 

یکی از نکات مهمی که در مورد استفاده از فناوری های مختلف هوش مصنوعی در میدان های جنگ مطرح می شود این است که نباید اجازه داد ماشین ها و فناورهای مختلف، کنترل میدان جنگ را به دست بگیرند و دست به کشتار بزنند. این همان مساله ای است که اسرائیل در رابطه با آن بی تفاوت است و با استفاده از فناوری های مختلف، عملا فضایی را فراهم کرده که در آن کشتار در سطوحی غیرقابل کنترلی رخ می دهد. 

از این رو، کارزار ترور اسرائیل در غزه و لبنان، به نمود عینی تهدیدات گسترده ناشی از استفاده از فناوری و ربات های قاتل در میدان های جنگ تبدیل شده است. موجودیت هایی که کشتار انسان ها را به امری ماشینی و بسیار ساده تبدیل کرده اند.