بازیافت و بازیاب پسماند های پلاستیکی به مواد اولیه با فناوری سبز
محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر، فرآیند سبز مبتنی بر کاتالیست های دوستدار طبیعت را برای بازیافت و بازیاب پسماند های پلاستیکی معرفی کردند. به گفته آنها در این روش، بازگشت ۵۰۰ ساله این مواد به طبیعت، به زمان بسیار کمتری کاهش یافته و قابلیت تبدیل شدن به مونومر های صنایع شیمیایی را دارند که می توان از آنها در تولید مجدد پلاستیک استفاده کرد.
به گزارش خبرگزاری آنا، طیبه سنگچی دانش آموخته دانشکده شیمی دانشگاه در رشته شیمی کاربردی، با هدایت و راهبری دکتر زاهد احمدی عضو هیئت علمی دانشگاه، طرحی را با عنوان «بررسی فرآیند زیست بازیافت و بازیاب سبز بطری های پلاستیکی از جنس پلی اتیلن ترفتالات» اجرایی کرد.
سنگچی با اشاره به چالش های دفع پسماند های پلاستیکی در طبیعت اظهار کرد: پلاستیک ها و بطری ها پس از مصرف وارد طبیعت می شوند و حدود ۴۰۰ تا ۵۰۰ سال زمان برای برگشت به طبیعت نیاز دارند و این زمان طولانی موجب می شود که به دلیل انباشت پلاستیک در طبیعت، آلودگی و معضلات دیگری مانند ریز پلاستیک ها و میکرو پلاستیک ها به وجود آید.
وی با بیان اینکه در این راستا مطالعاتی انجام شد و به دنبال راهکار هایی برای رفع این چالش بودیم، اظهار کرد: در این طرح تحقیقاتی، به منظور بازیافت و بازیابی مواد پلاستیکی، بطری پلی اتیلن ترفتالات (پت) استفاده شده تبدیل به مواد اولیه می شود. این مواد اولیه، مونومر هایی هستند که دوباره در تولید پت کاربرد داشته و در طبیعت قابلیت ورود به چرخه طبیعت و پردازش را دارند.
این دانش آموخته دانشگاه امیرکبیر بازیافت پسماند پلاستیکی در این طرح را شامل تبدیل شدن پت به مونومر های آن دانست و خاطرنشان کرد: در ادامه مرحله بازیافت، وارد مرحله بازیاب می شویم که در آن از مونومر های تولیدشده در ساخت مجدد بطری پت استفاده می شود. همچنین می توان مرحله بازیافت را ادامه داد تا مونومر ها به ترکیبات اولیه مثل زیست توده تبدیل شوند.
وی با تأکید بر اینکه زیست توده به دست آمده مورد پذیرش طبیعت است، یادآور شد: بازیافت در این روش تشکیل شده از دو مرحله «بازیافت مکانیکی» که شامل خرد کردن بطری پت بوده و «بازیافت شیمیایی» که با هدف قرار گرفتن خرده های بطری در معرض محیط شیمیایی تعریف می شوند.
سنگچی با تأکید بر اینکه محیط بازیافت طراحی شده در این فرآیند حاوی آنزیم زیست سازگار است، ادامه داد: این آنزیم ها می توانند در مدت زمان بسیار کوتاه تری نسبت به حالت عادی، پت را بازیافت کنند. به عبارت دیگر، پت که در طبیعت حدود ۵۰۰ سال پایدار است، امکان بازیافت در مدت زمان خیلی کمتری در حدود چند ماه را خواهد داشت که در طی انجام این فرآیند، تغییرات شدید پت پس از ۴۰ روز مشاهده شد.
این محقق مزیت این فناوری را سبز بودن کل فرآیند و صرفه اقتصادی آن ذکر کرد و افزود: از آنجایی که این فرآیند در بستر آب انجام شده و از آنزیم زیستی استفاده شده است، روشی سازگار با طبیعت است؛ ضمن آنکه این عوامل باعث می شود تا پت، تبدیل به موادی شود که قابلیت بازگشت به چرخه طبیعت را دارد و همچنین امکان استفاده از این مواد برای تولید مجدد پت وجود دارد.
وی استفاده از کاتالیست های دوستدار طبیعت را از دیگر مزایای دستاورد های این طرح دانست و گفت: با توجه به انعطاف طرح از نظر فناوری، امکان اجرای این پروژه در سطح عملی و با امکانات موجود در کشور فراهم آمد؛ زیرا دانش فنی بازیافت پلاستیک ها با استفاده از آنزیم بومی سازی شده است.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "بازیافت و بازیاب پسماند های پلاستیکی به مواد اولیه با فناوری سبز" هستید؟ با کلیک بر روی استان ها، به دنبال مطالب مرتبط با این موضوع هستید؟ با کلیک بر روی دسته بندی های مرتبط، محتواهای دیگری را کشف کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "بازیافت و بازیاب پسماند های پلاستیکی به مواد اولیه با فناوری سبز"، کلیک کنید.