خلاصه کتاب لالایی های کودکان ایران ( نویسنده حمید سفیدگر شهانقی )

کتاب «لالایی های کودکان ایران» اثر حمید سفیدگر شهانقی، گنجینه ای ارزشمند از ادبیات شفاهی این سرزمین است که با رویکردی پژوهشی، به گردآوری و دسته بندی لالایی های مناطق مختلف ایران می پردازد. این اثر نه تنها لالایی ها را از خطر فراموشی نجات می دهد، بلکه به درک عمیق تر از ریشه های فرهنگی، اجتماعی و روان شناختی این آواهای کهن نیز کمک می کند و راهنمایی جامع برای والدین، مربیان و پژوهشگران به شمار می رود.

لالایی ها، فارغ از مرزهای جغرافیایی و تمدنی، همواره ندای مشترک مادران بوده اند؛ نجوای آرامش بخش و تسکین دهنده ای که نه تنها کودک را به خوابی شیرین فرو می برد، بلکه ریشه های عمیق فرهنگی، عاطفی و اجتماعی را در بطن خود دارد. این آوازهای کهن، آینه ای تمام نما از آرزوها، دلواپسی ها، محبت ها و باورهای مردمان یک سرزمین هستند که سینه به سینه و نسل به نسل منتقل شده اند. در میان گنجینه های ادبیات شفاهی ایران، لالایی ها جایگاهی ویژه دارند؛ آن ها نه تنها نمادی از پیوند عمیق مادر و فرزند هستند، بلکه حامل بخش قابل توجهی از فرهنگ، گویش ها و آداب و رسوم مناطق مختلف این مرز و بوم نیز محسوب می شوند.

متأسفانه در عصر حاضر که سرعت زندگی و تهاجم رسانه های نوین، بسیاری از سنت های دیرین را تحت الشعاع قرار داده، لالایی خوانی نیز رفته رفته رو به فراموشی سپرده شده است. این روند، نه تنها کودکان را از نعمتی بزرگ محروم می سازد، بلکه منجر به از دست رفتن بخش مهمی از میراث ناملموس فرهنگی ما می شود. در چنین شرایطی، ظهور آثاری چون کتاب «لالایی های کودکان ایران» به قلم حمید سفیدگر شهانقی، نوری امیدبخش در حفظ و احیای این سنت دیرپا است. این کتاب، صرفاً مجموعه ای از اشعار نیست، بلکه یک تلاش پژوهشی گسترده برای گردآوری، مستندسازی و تحلیل این نجوای مادرانه است که از گستره وسیع جغرافیایی و فرهنگی ایران سرچشمه گرفته است. در این مقاله به بررسی جامع و تحلیلی این اثر ارزشمند خواهیم پرداخت.

چرا لالایی ها؟ فلسفه و اهمیت دیرینه

لالایی ها پدیده ای جهان شمول هستند که از دیرباز در تمام فرهنگ ها و جوامع بشری وجود داشته اند. این آواهای موزون و آهنگین، نه تنها ابزاری برای آرام کردن و خواباندن نوزادان و کودکان بوده اند، بلکه کارکردهای عمیق تر روان شناختی، تربیتی و فرهنگی داشته اند.

ریشه های فرهنگی و تاریخی لالایی

ریشه های لالایی را می توان در ابتدایی ترین اشکال ارتباط عاطفی و شفاهی میان مادر و فرزند جستجو کرد. در جوامع کهن، جایی که سواد و نوشتار کمتر رایج بود، ادبیات شفاهی نقش محوری در انتقال فرهنگ، سنت ها و ارزش ها ایفا می کرد. لالایی ها نیز به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از این ادبیات، وظیفه حفظ و انتقال دانش و احساسات جمعی را بر عهده داشتند. هر لالایی، داستانی کوچک از زندگی، امیدها و چالش های مادران و جوامع آن ها را در خود جای داده است. از این رو، لالایی ها را می توان به مثابه کپسول های زمانی کوچکی دانست که تجربیات و حکمت نسل های گذشته را به امروز منتقل می کنند.

در ایران، با تاریخ و فرهنگ غنی و متنوع آن، لالایی ها نیز از تنوع و عمق بی نظیری برخوردارند. هر منطقه با توجه به اقلیم، آداب و رسوم، شغل و باورهای محلی خود، لالایی های خاص خود را داشته است. این تنوع، لالایی ها را به منابعی بی بدیل برای مردم شناسی، زبان شناسی و فرهنگ پژوهی تبدیل کرده است.

کارکرد روان شناختی و تربیتی لالایی

اهمیت لالایی ها فراتر از صرفاً به خواب بردن کودک است. این نجوای مادرانه دارای ابعاد روان شناختی و تربیتی عمیقی است که بر رشد همه جانبه کودک تأثیر می گذارد:

• اثر بر آرامش و خواب کودک: ریتم آرام و ملایم لالایی، در کنار صدای گرم و محبت آمیز مادر، سیستم عصبی کودک را آرام کرده و او را به حالت آرامش عمیق و خواب دعوت می کند. این آرامش، برای رشد مغز و بهبود کیفیت خواب کودک حیاتی است.
• تقویت دلبستگی عاطفی مادر و فرزند: لحظات لالایی خوانی، فرصتی بی نظیر برای ایجاد پیوندی عمیق و ناگسستنی میان مادر و فرزند است. تماس بدنی، نگاه های محبت آمیز و آوای دلنشین مادر، حس امنیت و دلبستگی را در کودک تقویت می کند. این دلبستگی ایمن، پایه و اساس سلامت روان کودک در آینده خواهد بود.
• نقش در رشد زبانی، هوش موسیقایی و پرورش خلاقیت: لالایی ها با کلمات ساده، ریتم های منظم و تکرار واژه ها، به تقویت درک شنیداری و رشد واژگان کودک کمک می کنند. گوش دادن به لالایی، هوش موسیقایی کودک را تحریک کرده و زمینه را برای درک بهتر موسیقی در آینده فراهم می آورد. همچنین، مضامین تخیلی و آرزومندانه لالایی ها، به پرورش خلاقیت و قوه تخیل کودک یاری می رساند.
• انتقال ارزش ها، باورها و حکایت های فرهنگی: لالایی ها اغلب حاوی مضامین اخلاقی، دینی، اجتماعی و فرهنگی هستند. از طریق این آوازها، مادران ناخودآگاه ارزش هایی چون سخت کوشی، احترام به بزرگان، عشق به وطن، و باورهای محلی را به فرزندانشان منتقل می کنند. این انتقال فرهنگی، نقش مهمی در شکل گیری هویت فرهنگی کودک دارد.

خطر فراموشی و ضرورت نگارش این کتاب

در دنیای امروز، با گسترش شهرنشینی، اشتغال مادران، ورود رسانه های جمعی و بازی های دیجیتال، زمان و فرصت کمتری برای لالایی خوانی اختصاص می یابد. بسیاری از مادران جوان، با این میراث آشنا نیستند یا درگیر کمبود وقت شده اند. این پدیده، خطر فراموشی این گنجینه بی نظیر را به همراه دارد. از دست دادن لالایی ها، تنها از دست دادن چند شعر نیست، بلکه نابودی بخش عظیمی از حافظه جمعی، گویش های محلی و ارتباطات عمیق انسانی است. به همین دلیل، نگارش و انتشار آثاری همچون «خلاصه کتاب لالایی های کودکان ایران» اثر حمید سفیدگر شهانقی، از اهمیت حیاتی برخوردار است. این کتاب، تلاشی آگاهانه برای جلوگیری از نابودی این میراث و آشتی دادن نسل جدید با ریشه های فرهنگی خود است.

لالایی های کودکان ایران: نگاهی به محتوا و ساختار پژوهشی کتاب

کتاب «لالایی های کودکان ایران» فراتر از یک گردآوری ساده است؛ این اثر نتیجه سال ها تلاش پژوهشی و میدانی حمید سفیدگر شهانقی است که با رویکردی علمی به مستندسازی این بخش از ادبیات شفاهی ایران پرداخته است.

رویکرد پژوهشی حمید سفیدگر شهانقی

حمید سفیدگر شهانقی، نویسنده و پژوهشگر حوزه ادبیات شفاهی، با پیشینه ای درخشان در این زمینه، برای نگارش این کتاب سال ها زمان صرف کرده است. رویکرد او بر مبنای جمع آوری میدانی و ارتباط مستقیم با مردم محلی بوده است. این بدین معناست که لالایی های گردآوری شده در این کتاب، حاصل شنیده های او از زبان مادران، مادربزرگان و افراد بومی در مناطق مختلف ایران است، نه صرفاً بازنویسی از منابع مکتوب پیشین. این روش، به اصالت و اعتبار علمی اثر می افزاید و تضمین می کند که لالایی ها به همان شکل اصیل خود ثبت شده اند. سفرهای پژوهشی او به گوشه و کنار کشور و گفت وگو با افراد مختلف، گستردگی و تنوع بی نظیری به این مجموعه بخشیده است. این رویکرد، کتاب را به منبعی معتبر برای پژوهشگران فولکلور و مردم شناسی تبدیل کرده است.

ساختار کتاب

یکی از نقاط قوت کتاب «لالایی های کودکان ایران»، ساختار منظم و دسته بندی منطقی آن است. حمید سفیدگر شهانقی لالایی ها را بر اساس مناطق جغرافیایی ایران تقسیم بندی کرده است. این تقسیم بندی، امکان درک بهتر تفاوت ها و شباهت های لالایی ها را در گویش ها و فرهنگ های مختلف فراهم می آورد. برخی از مناطقی که لالایی های آن ها در این کتاب آمده است، عبارتند از:

• لالایی های آباده
• لالایی های ارومیه
• لالایی های ترکمن صحرا
• لالایی های تبریز
• لالایی های خوانسار
• لالایی های دماوند
• لالایی های سروستان
• لالایی های شهمیرزاد
• لالایی های شیراز
• لالایی های قزوین
• لالایی های قوچان
• لالایی های کازرون
• لالایی های کرمان
• لالایی های گرمسار
• لالایی های گلپایگان
• لالایی های مراغه
• لالایی های میاندوآب
• لالایی های میانه
• لالایی های میناب
• لالایی های یزد
• و مناطق دیگری مانند خراسان، لرستان و گیلان که به غنای این مجموعه افزوده اند.

تنوع زبانی و گویشی لالایی ها در این کتاب، یکی دیگر از جنبه های برجسته آن است. خواننده با مطالعه لالایی های مناطق مختلف، با لهجه ها و اصطلاحات بومی هر منطقه آشنا می شود که این خود به حفظ و معرفی این جنبه های غنی فرهنگی کمک می کند. این تنوع، کتاب را به منبعی ارزشمند برای زبان شناسان و کسانی که به گویش های محلی علاقه مند هستند، تبدیل می کند.

تحلیل مضامین اصلی لالایی ها

مضامین لالایی ها، آینه ای از جهان بینی، آرزوها و دلواپسی های مادران و جوامع آن هاست. در کتاب «لالایی های کودکان ایران» می توان طیف وسیعی از این مضامین را مشاهده کرد که به دقت گردآوری و دسته بندی شده اند:

• آرزوهای مادرانه: بخش عمده ای از لالایی ها شامل آرزوهای مادر برای فرزندش است. این آرزوها معمولاً حول محور سلامتی، خوشبختی، موفقیت در آینده، ثروت، علم آموزی و رستگاری فرزند می چرخند. مادر از خدا می خواهد که فرزندش از بلا دور باشد، به مقام های بلند برسد و زندگی پر از آرامش و برکتی داشته باشد.
• تصاویر طبیعت و عناصر بومی: بسیاری از لالایی ها از تصاویر طبیعی و عناصر بومی منطقه خود الهام گرفته اند. گل ها (نرگس، سوسن، یاس)، پرندگان (بلبل، قناری)، حیوانات اهلی (گوسفند، گاو)، ستاره ها، ماه و خورشید، رودخانه ها و کوهستان ها، همگی در لالایی ها به کار می روند تا فضایی آرام و دلنشین ایجاد کنند. این تصاویر، پیوند عمیق انسان ایرانی با طبیعت اطرافش را نشان می دهد.
• اشاره به نقش پدر، خانواده و بزرگان: لالایی ها گاه به نقش پدر در خانواده، حضور پدربزرگ و مادربزرگ و سایر اعضای فامیل اشاره دارند و اهمیت نهاد خانواده را در تربیت و حمایت از کودک برجسته می کنند. این بخش ها، ارزش های خانوادگی و احترام به بزرگان را به کودک منتقل می کنند.
• بیان غم ها، دغدغه ها و دلتنگی های مادر: در کنار آرزوهای شیرین، لالایی ها گاهی بستری برای ابراز غم ها، دلتنگی ها، سختی های زندگی و دغدغه های مادر نیز می شوند. مادر با زمزمه لالایی، نه تنها کودک را آرام می کند، بلکه خود نیز از بار سنگین دلتنگی هایش می کاهد. این جنبه، لالایی را به یک تخلیه عاطفی برای مادر نیز تبدیل می کند.
• بازتاب آداب و رسوم و باورهای محلی: برخی لالایی ها به طور مستقیم به آداب و رسوم خاص منطقه، باورهای خرافی یا دینی، و حکایت های محلی اشاره دارند. این بخش ها، منبعی غنی برای شناخت فرهنگ عامه و فولکلور هر منطقه هستند و می توانند اطلاعات ارزشمندی را درباره سبک زندگی و اعتقادات مردم در گذشته ارائه دهند.

به عنوان مثال، در برخی لالایی ها، مادر برای محافظت از فرزندش از چشم بد، دعا می خواند یا به بزرگان دینی متوسل می شود. در دیگری، برای شیرین کامی فرزندش، از میوه ها و خوراکی های بومی نام می برد. این تنوع مضمونی، کتاب لالایی های کودکان ایران را به اثری چندبعدی و جذاب تبدیل کرده است.

لالایی ها تنها ترانه های ساده نیستند؛ آن ها آواهای کهنی هستند که میراث عاطفی و فرهنگی یک ملت را سینه به سینه و نسل به نسل منتقل کرده اند و نمادی از پیوند ناگسستنی مادر و فرزند محسوب می شوند.

ارزش های افزوده و تمایزات کتاب لالایی های کودکان ایران

کتاب «لالایی های کودکان ایران» به دلیل رویکرد پژوهشی و جامع خود، از سایر مجموعه های مشابه متمایز می شود و ارزش های افزوده فراوانی را برای مخاطبان مختلف ارائه می دهد.

جامعیت و اعتبار علمی

برخلاف بسیاری از کتاب های لالایی که صرفاً به گردآوری و بازنشر اشعار می پردازند، اثر حمید سفیدگر شهانقی بر جنبه فولکلوریک و مردم شناختی تأکید ویژه ای دارد. این کتاب حاصل سال ها پژوهش میدانی و جمع آوری مستقیم از منابع شفاهی است که به آن اعتبار علمی بالایی می بخشد. هر لالایی در بافت فرهنگی و جغرافیایی خود مورد توجه قرار گرفته است که این امر، آن را به منبعی استنادپذیر برای پژوهشگران، دانشجویان و اساتید در رشته های ادبیات، زبان شناسی، مردم شناسی و فرهنگ پژوهی تبدیل می کند. اطلاعات ارائه شده در این کتاب می تواند مبنای تحقیقات عمیق تر در زمینه ادبیات شفاهی و فرهنگ عامه ایران قرار گیرد.

غنای فرهنگی و احیای یک سنت دیرین

این کتاب نقش بی بدیلی در حفظ گویش ها، سنت ها و حافظه جمعی ایران ایفا می کند. با ثبت لالایی ها از مناطق مختلف، شهانقی به حفظ بخش های مهمی از زبان و فرهنگ محلی کمک کرده است که در غیر این صورت ممکن بود با گذر زمان به فراموشی سپرده شوند. این اثر، تنها یک کتاب نیست، بلکه یک سند فرهنگی است که نشان دهنده تنوع و عمق فرهنگ ایرانی است. با معرفی و در دسترس قرار دادن این لالایی ها، کتاب «لالایی های کودکان ایران» به احیای یک سنت دیرین و تشویق نسل جدید به بازگشت به این میراث فرهنگی غنی کمک می کند. این امر، خصوصاً برای والدین جوان که به دنبال ارتباط عمیق تر فرزندانشان با ریشه های فرهنگی خود هستند، بسیار ارزشمند است.

کاربرد عملی و تمایز با سایر کتاب های لالایی

این کتاب منبعی ارزشمند برای والدین، مربیان و قصه گویان است. والدینی که به دنبال لالایی های اصیل و معنادار برای فرزندانشان هستند، می توانند از این مجموعه بهره های فراوان ببرند. مربیان مهدکودک و مراکز آموزشی کودک نیز می توانند از لالایی های این کتاب برای تقویت هوش موسیقایی، رشد زبانی و انتقال مفاهیم فرهنگی به کودکان استفاده کنند. قصه گویان نیز می توانند از این لالایی ها برای غنا بخشیدن به روایت های خود و ایجاد فضایی دلنشین تر بهره ببرند.

تمایز اصلی این کتاب با سایر مجموعه های لالایی موجود در بازار، در رویکرد پژوهشی و جمع آوری میدانی آن نهفته است. در حالی که بسیاری از کتاب ها صرفاً به بازنویسی یا اقتباس از لالایی های شناخته شده می پردازند، کتاب حمید سفیدگر شهانقی، بر اساس تحقیقات دست اول و حضور در میان جوامع محلی شکل گرفته است. این اصالت و دقت پژوهشی، به کتاب جایگاهی منحصر به فرد در میان آثار مشابه می بخشد و آن را به مرجعی قابل اتکا تبدیل می کند.

کاربردها و مخاطبان ایده آل

کتاب «لالایی های کودکان ایران» با توجه به جامعیت و عمق محتوای خود، برای طیف وسیعی از مخاطبان سودمند و ضروری است:

• والدین جوان (به خصوص مادران): این کتاب منبعی غنی از لالایی های اصیل ایرانی است که می تواند به آن ها در آرام کردن کودکان، تقویت پیوند عاطفی و انتقال میراث فرهنگی یاری رساند. لالایی خوانی از این کتاب، تجربه ای دلنشین و تربیتی برای هر دو طرف خواهد بود.
• مربیان و دست اندرکاران حوزه آموزش کودک: مربیان مهدکودک، آموزگاران و کارشناسان تعلیم و تربیت کودک، می توانند از این مجموعه به عنوان ابزاری برای آشنا کردن کودکان با فرهنگ و فولکلور ایران، تقویت هوش موسیقایی و زبانی آن ها، و ایجاد فضایی آرام و دلنشین در کلاس استفاده کنند.
• پژوهشگران و دانشجویان حوزه فرهنگ، ادبیات شفاهی و مردم شناسی: به دلیل رویکرد پژوهشی دقیق و جامعیت گردآوری، این کتاب به عنوان یک منبع اولیه معتبر برای تحقیقات دانشگاهی در زمینه های فوق الذکر عمل می کند. اطلاعات موجود در آن می تواند الهام بخش پروژه های تحقیقاتی جدید باشد.
• افراد علاقه مند به فرهنگ و هنر ایرانی: هر فردی که به گنجینه های ادبیات شفاهی، گویش های محلی و فرهنگ غنی ایران علاقه مند است، از مطالعه این کتاب لذت خواهد برد و می تواند به درک عمیق تری از ابعاد مختلف فرهنگ عامه دست یابد.
• کاربرانی که به دنبال خلاصه یا نقد و بررسی کتاب خاصی هستند: افرادی که قصد خرید یا مطالعه کتاب را دارند اما می خواهند پیش از آن دیدگاهی جامع از محتوا و ارزش های آن پیدا کنند، می توانند از این مقاله و خود کتاب بهره ببرند.

برای بهره برداری حداکثری از این کتاب، مخاطبان می توانند لالایی های متناسب با منطقه جغرافیایی خود را پیدا کرده و برای فرزندانشان بخوانند، یا در کلاس های آموزشی از آن به عنوان ابزار کمک آموزشی استفاده کنند. همچنین، مطالعه این کتاب برای درک عمیق تر ریشه های فرهنگی و اجتماعی لالایی ها، بسیار توصیه می شود.

نقد و بررسی: نقاط قوت و چشم انداز

کتاب «لالایی های کودکان ایران» اثری قابل ستایش است که با رویکرد پژوهشی دقیق و جامع خود، به حفظ و احیای یکی از ارزشمندترین بخش های ادبیات شفاهی ایران کمک شایانی کرده است.

نقاط قوت

نقاط قوت این کتاب متعدد و قابل توجه است:

• جامعیت و دقت پژوهشی: حمید سفیدگر شهانقی با تلاشی بی وقفه، طیف وسیعی از لالایی ها را از مناطق گوناگون ایران گردآوری کرده است. این جامعیت، همراه با دقت در ثبت و مستندسازی هر لالایی، به اعتبار علمی اثر می افزاید.
• حفظ ادبیات شفاهی: این کتاب، به عنوان یک آرشیو مکتوب از لالایی های اصیل، نقش حیاتی در جلوگیری از نابودی این میراث ناملموس فرهنگی ایفا می کند. ثبت گویش ها و لهجه های محلی از طریق لالایی ها، کمک بزرگی به حفظ تنوع زبانی کشور است.
• تنوع جغرافیایی: ارائه لالایی ها از استان ها و مناطق مختلف، نشان دهنده غنای فرهنگی ایران و تفاوت های ظریف در بیان احساسات مادرانه در هر اقلیم است. این تنوع، کتاب را برای مطالعه تطبیقی نیز جذاب می کند.
• ارائه نمونه های اصیل: لالایی های موجود در این مجموعه، نمونه های دست اول و جمع آوری شده از منابع شفاهی هستند که اصالت آن ها را تضمین می کند و از هرگونه بازنویسی یا تحریف مبراست.
• اهمیت کاربردی: علاوه بر ارزش های پژوهشی و فرهنگی، این کتاب یک منبع عملی برای والدین و مربیان است که به دنبال محتوای غنی برای ارتباط عاطفی و تربیتی با کودکان هستند.

نقاط قابل بهبود و چشم انداز

با وجود نقاط قوت فراوان، می توان به چند جنبه برای بهبود و تکمیل این اثر در آینده اشاره کرد که البته این موارد، از ارزش اصلی کتاب نمی کاهند و صرفاً پیشنهاداتی برای غنی تر شدن آن هستند:

• پتانسیل افزودن فایل های صوتی: در عصر دیجیتال، افزودن فایل های صوتی لالایی ها به نسخه الکترونیکی کتاب یا ایجاد یک پلتفرم آنلاین مکمل، می تواند تجربه حسی مخاطبان را به شدت افزایش دهد. شنیدن لالایی ها با لهجه و نوای اصیل منطقه خود، تأثیرگذاری بسیار بیشتری خواهد داشت و به حفظ لحن و ریتم آن ها کمک می کند. این امر، به ویژه برای پژوهشگران موسیقی شناسی و فولکلور، ارزش فراوانی دارد.
• افزودن تحلیل های عمیق تر: اگرچه کتاب بر گردآوری متمرکز است، اما می توان در ویرایش های بعدی یا آثار تکمیلی، تحلیل های عمیق تر روانشناختی، جامعه شناختی یا حتی زبان شناختی برای هر لالایی یا دسته ای از آن ها ارائه داد. به عنوان مثال، بررسی تأثیرات اقتصادی یا اجتماعی منطقه بر مضامین لالایی ها، یا تحلیل ساختار دستوری و واژگانی آن ها، می تواند به غنای علمی اثر بیفزاید. البته این باید با حفظ هویت اصلی کتاب که تمرکزش بر گردآوری است، صورت گیرد.
• تصویرسازی های بومی: استفاده از تصویرسازی هایی که منعکس کننده پوشش، مناظر و عناصر بومی هر منطقه باشد، می تواند به جذابیت بصری کتاب، به ویژه برای مخاطبان جوان تر، بیفزاید و درک فرهنگی را عمیق تر کند.

به طور کلی، کتاب «لالایی های کودکان ایران» اثر حمید سفیدگر شهانقی، اثری ارزشمند و قابل تقدیر است که جای خالی آن در ادبیات شفاهی ایران به شدت احساس می شد. این کتاب نه تنها یک مرجع پژوهشی است، بلکه یک دعوت به آشتی با گذشته، بازتعریف هویت فرهنگی و تقویت پیوندهای عاطفی در خانواده است.

نتیجه گیری: لالایی، آوای جاودانگی

کتاب «لالایی های کودکان ایران» به قلم حمید سفیدگر شهانقی، بیش از آنکه مجموعه ای از اشعار باشد، یک سند ملی و گنجینه ای فرهنگی است که از دل سال ها پژوهش و جمع آوری میدانی متولد شده است. این اثر ارزشمند، با رویکردی علمی و مردم شناختی، لالایی ها را از خطر فراموشی نجات داده و آن ها را به عنوان بخش مهمی از میراث ناملموس ایران به نسل های آتی معرفی می کند. از آرامش بخشی برای کودکان گرفته تا تقویت پیوندهای عاطفی، انتقال ارزش های فرهنگی و حفظ گویش های محلی، اهمیت لالایی ها بی بدیل است. این کتاب، دعوتی است به بازیابی آوایی کهن که نه تنها در گوش های کودکان، بلکه در ژرفای قلب فرهنگ ما جای دارد. خلاصه کتاب لالایی های کودکان ایران (نویسنده حمید سفیدگر شهانقی)، دریچه ای رو به گذشته ای شیرین و میراثی ماندگار است که می تواند همچنان الهام بخش مادران و مربیان نسل حاضر باشد.